นิทานจีน สอนลูกรัก
ตอน เสียอาจดี ได้อาจร้าย
ในสมัยราชวงค์ฮั่นมีชายคนหนึ่งอาศัยอยู่ทางตอนเหนือของแคว้น วันหนึ่งม้าของเขาหลุดจากคอกและวิ่งเตลิดหายไป เพื่อนบ้านจึงปลอบใจว่า
"อย่าห่วงไปเลยท่าน สักวันหนึ่งม้าของท่านอาจจะกลับมาก็ได้"
ผู้เฒ่าไม่ได้เสียอกเสียใจแต่อย่างใดเขาเอ่ยขึ้นว่า
"ไม่เป็นไร เสียม้าไปแล้วก็เสียไป มันอาจจะเป็นเรื่องดีก็ได้"
หลังจากนั้นอีกเพียง 3 เตือน ม้าของผู้เฒ่าก็กลับมาถึงบ้านเองได้พร้อมกับม้าตัวเมียลักษณะดีอีกตัวหนึ่งด้วย เพื่อนบ้านมาดูม้าทั้งสองพลางกล่าวอย่างดีใจว่า
"ขอแสดงความยินดีด้วยนะท่านได้ม้ากลับม้าแถมยังได้ม้าเท้าดี แถมมาอีกตัวหนึ่งด้วย"
ผู้เฒ่าไม่รู้สึกยินดีมากมายนัก แล้วกล่าวกับเพื่อนบ้านว่า
"ได้ม้ามาอาจจะเป็นโชคร้ายก็ได้"
หลังจากวันนั้นไม่นานลูกชายคนเดียวของผู้เฒ่า ก็ควบม้าตัวเมียฝีเท้าดีออกไปเที่ยว แต่ในที่สุดก็ตกม้าขาหักจนต้องพิการไม่สามารถ
เดินได้อย่างปกติ เมื่อเพื่อนบ้านมาแสดงความเสียใจ ผู้เฒ่าก็กล่าวอย่างเรียบง่ายว่าเสียขาไปอาจจะเป็นโชคดีก็ได้
หลังจากนั้นไม่นานเกิดสงครามขึ้น ชายหนุ่มในหมู่บ้านล้วนต้องถูกเกณฑ์ไปเป็นทหารแต่ลูกชายคนเดียวของผู้เฒ่ามีขาพิการ จึงไม่ต้องถูกเกณฑ์ทหาร ซึ่งหลังจากนั้นต่างก็เป็นที่รู้กันว่าชายหนุ่มของหมู่บ้านซึ่งถูกเกณฑ์ไปเป็นทหารล้วนแต่ต้องเสียชีวิตในสงครามกันทุกคน
