๑. การใช้ผลลัพธ์ช่วงใกล้เป็นแม่บทในการตัดสินใจ
เรื่องของความดีความชั่ว ตามหลักธรรมมีกฎเกณฑ์เป็นอย่างไร
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงสอนเรื่องแม่บทในการตัดสินความดีและความชั่วเอาไว้ ทั้งสอนเด็ก สอนผู้ใหญ่ และสอนนักบวช แต่ว่าทรงสอนหรือให้กฎเกณฑ์ไว้ไม่เหมือนกัน แต่ก็เป็นไปในแนวทางเดียวกัน เพียงแต่ว่าแตกต่างกันในระดับความลึกตื้น ซึ่งขึ้นอยู่กับสติปัญญาของผู้ถาม รวมทั้งสภาพแวดล้อมในขณะนั้น
เมื่อทรงตอบเด็กๆ หรือสามเณร ว่าดีชั่วตัดสินอย่างไร พระองค์ทรงให้หลักเกณฑ์ในการตัดสินอย่างง่ายๆ ว่า
“ถ้าทําสิ่งใดแล้ว ร้อนเขา ร้อนเรา ก็อย่าทำ ร้อนเขาเย็นเรา ก็อย่าทำหรือเย็นเขาร้อนเราก็อย่าทำ สิ่งเหล่านี้เป็นความชั่วทั้งนั้น แต่ว่าถ้าทำแล้วเย็นทั้งเขาเย็นทั้งเราจงทำเถิดเพราะเป็นความดี”นี้เป็นตัวอย่างที่ทรงตอบเด็กๆทำไมพระพุทธองค์จึงทรงตอบเด็กๆ ทำไมพระพุทธองค์จึงทรงตอบอย่างนี้ อ๋อ!เรื่องของเด็กก็คือเรื่องการรังแกกันบ้าง การแกล้งกันบ้าง การเอาเปรียบกันเล็ก ๆ น้อยๆ บ้าง ตามประสาเด็กๆ พระองค์จึงทรงตอบอย่างนี้
