คนเป็นอันมาก ตอนเช้ายังพบกันอยู่เลย ครั้นตกเย็น กลับไม่เห็นกันเสียแล้ว ตอนเย็น ยังพบกันอยู่ ครั้นตอนเช้า กลับไม่เห็นกันเสียแล้ว
เตมิยชาดก ขุ.ชา. ๒๘/๑๑๒๗