อานิสงส์การทำการบ้าน
บางทีเราไม่รู้ตัวหรอกว่า
การบ้านทั้ง ๑๐ ข้อ ที่หลวงพ่อให้ไปทำนั้น
มันจะถูกสั่งสม...
ให้เราคุ้นเคยกับศูนย์กลางกายไปเรื่อย ๆ
เราห่างเหินศูนย์กลางกายมายาวนานมาก จนกระทั่งไม่รู้ถึงความสำคัญของ
ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ เลย เพราะฉะนั้นตลอดเวลาของชีวิตที่ผ่านมา เราจึงไม่เจอความสุขที่แท้จริง
ชีวิตเราก็จะเหมือนกับนกตัวเล็ก ๆ ที่เกาะอยู่บนกิ่งไม้ กระโดดจากกิ่งนี้ไปกิ่งโน้น แสวงหากันไปเรื่อย ๆ
อยากได้ความสุข แต่ไม่รู้ว่าความสุขมันอยู่ที่ตรงไหน จะเข้าถึงได้อย่างไร เราไม่รู้เลย เพราะเราห่างเหินจากตรงนี้
การที่เราหมั่นทำการบ้าน จะทำให้เราใจได้หวนย้อนกลับคืนสู่บ้านเดิมของใจ คือ ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ อู่แห่งทะเลบุญตรงนี้แหละ
ดังนั้นถ้าเราใช้ช่วงก่อนหลับกับช่วงตื่นใหม่ ๆ แล้วก็สั่งสมไปตลอดทั้งวัน...เท่าที่เราจะนึกได้ จะทำให้ใจคุ้นกับศูนย์กลางกาย พอเวลาเรามานั่งธรรมะ มันจะง่าย ไม่ต้องไปมัวควานหาว่าศูนย์กลางกาย
อยู่ที่ตรงไหน พอมานั่งหลับตา บางทียังไม่ทันขัดสมาธิคู้บัลลังก์เลย จิตมันรวมไปแล้ว ...
พระเทพญาณมหามุนี
๑๙ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๔๕
