วิธีปฏิบัติเพื่อบรรลุเป้าหมายชีวิตระดับต้น 4 ประการ
ขยันทำมาหากิน (อุฏฐานสัมปทา) หรือ "หาเป็น"
สาระสำคัญของหาเป็น คืออะไร
สาระสำคัญของเรื่องนี้อาจแยกอธิบายเป็นข้อๆ ได้ดังนี้
1) ต้องไม่ประกอบอาชีพต้องห้าม อาชีพต้องห้ามในบริบทนี้ หมายถึงอาชีพค้าขาย ซึ่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงไว้ใน วณิชชาสูตร 1 ว่า อาชีพนี้อุบาสก (ฆราวาส ) ไม่ควรประกอบ มีอยู่
5 ประการคือ
1.1) การค้าขายศัสตราสาเหตุที่ห้ามก็เพราะการค้าขายอาวุธเป็นเหตุให้บุคคลอาจนำ
อาวุธไปก่อโทษภัยแก่ตนและผู้อื่นได้
1.2) การค้าขายสัตว์ ในที่นี้หมายถึง การค้าขายมนุษย์ เหตุที่ห้ามค้าขายก็เพราะเป็นการ
ทำให้มนุษย์หมดอิสรภาพตกสู่ ภาพสัตว์เดียรัจฉานทั้งเป็น
1.3) การค้าขายเนื้อ หมายถึงการเลี้ยงสัตว์มีสุกรเป็นต้นไว้ขาย หรือการขายเนื้อสัตว์ เหตุ
ที่ห้ามค้าขายก็เพราะการค้าขายเนื้อ เป็นเหตุให้ต้องฆ่าสัตว์
1.4) การค้าขายของมึนเมา เหตุที่ห้ามค้าขาย ก็เพราะการค้าขายของมึนเมาเป็นเหตุให้
มีการดื่ม หรือการเสพ แล้วเกิดความประมาท
1.5) การค้าขายยาพิษ เหตุที่ห้ามค้าขาย ก็เพราะการค้าขายยาพิษย่อมเป็นเหตุให้เกิด
อันตรายอย่างกว้างขวางแก่ชีวิตคน และสัตว์ทั้งปวง
จากอาชีพต้องห้ามทั้ง 5 ประการนี้ นักศึกษาย่อมเห็นได้เองว่า ใครก็ตามที่ประกอบอาชีพ
ต้องห้ามเหล่านี้ แม้เพียงอย่างใดอย่างหนึ่ง ย่อมชื่อว่า เป็นผู้มีส่วนเกี่ยวข้องกับการก่อให้เกิดปัญหา
เดือดร้อนยุ่งยากขึ้นในสังคมอย่างกว้างขวาง ที่สำคัญก็คือ บางอย่าง ผู้ค้าขายก็ต้องทำผิดศีโดยตรงบางอย่าง ผู้ค้าขายก็เป็นต้นเหตุให้ผู้อื่นทำผิดศีลผู้ประกอบอาชีพต้องห้าม อาจจะมีโอกาสมั่งคั่งร่ำรวยในชาตินี้ แต่อาชีพของเขาก็ถือว่าเป็นกรรมชั่ว ถ้าเขายังไม่ประสบวิบากของกรรมชั่วในโลกนี้ เขาก็จะต้องประสบในโลกหน้าอย่างไม่มีทางเลี่ยงนั่นคือการไปบังเกิดในอบายภูมิ เพื่อรับโทษทัณฑ์เป็นเวลานานนับด้วยแสนด้วยล้านปี
จากหนังสือ DOU
วิชาGB 203 สูตรสำเร็จการพัฒนาสังคมโลก
กลุ่มวิชาสูตรสำเร็จการพัฒนาสังคมโลก
