พุทธพจน์เตือนใจ
"ตัวเรานั่นแหละดีที่สุด ประเสริฐยอดเยี่ยมที่สุด ฝึกฝนตนเองดีแล้ว จะได้สิ่งที่ตัวรักในภายหลัง" ขุททกนิกาย ชาดก
คนเราเกิดมาต้องมีเป้าหมายชีวิต เพื่อเป็นตัวกำหนดว่า เราจะดำเนินชีวิตไปในทิศทางใด จะได้ฝึกฝนตนเองไปตามเป้าหมายที่ตั้งไว้ การตั้งเป้าหมายไว้ในทางที่ถูกต้อง จะเป็นจุดเริ่มต้นให้เราดำเนินชีวิตได้อย่างถูกต้อง ซึ่งทางพระศาสนาเรียกว่า "ตั้งตนชอบ"
มีเป้าหมาย 2 อย่าง
1.เป้าหมายทางโลก คือการศึกษาเล่าเรียน การประกอบอาชีพการงาน มีความสำเร็จในชีวิต
2.เป้าหมายทางธรรมนี้สำคัญ เพราะเราเกิดมาภพชาติหนึ่ง จะต้องสั่งสมบุญกุศลไว้เป็นเสบียง หล่อเลี้ยงชีวิตข้ามภพข้ามชาติ ตั้งเป้าหมายในการสร้างบารมีไว้ ฝึกฝนกาย วาจา ใจ ให้สะอาดบริสุทธิ์ยิ่งๆ ขึ้นไป ละโลกไปแล้วเราจะได้ไปอยู่ในภพภูมิที่ดี มีโอกาสสร้างความดีได้เต็มที่และสะดวกสบาย ดำเนินชีวิตมุ่งตรงสู่มรรคผลนิพพาน ตามอย่างพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ถ้าตัวเองยังไม่มีศรัทธา ก็ตั้งตนไว้ในศรัทธา
ถ้าตัวเองเป็นคนตระหนี่ ก็ตั้งเป้าหมายทำทานให้ได้สม่ำเสมอ
ถ้าตัวเองยังไม่มีศีล ก็ตั้งเป้าหมายให้รักษาศีลได้บริสุทธิ์บริบูรณ์
