พุทธพจน์เตือนใจ
“ข้าวเปลือก ทรัพย์ เงินทอง หรือข้าวของ ที่หวงแหนอย่างใดอย่างหนึ่ง มีอยู่ ทาสกรรมกร คนใช้และผู้อาศัยของเขา พึงพาเอาไปไม่ได้ทั้งหมด จะต้องถึงซึ่งการละทิ้งไว้ทั้งหมดฯ ก็บุคคลทำกรรมใด ด้วยกาย ด้วยวาจา หรือด้วยใจ กรรมนั้นจะเป็นสมบัติของเขา และเขาย่อมพาเอากรรมนั้นไป อนึ่งกรรมนั้นย่อมติดตามเขาไป เหมือนเงาติดตามตัว เพราะฉะนั้น บุคคลควรทำกรรมดี สั่งสมไว้สำหรับภพหน้า บุญทั้งหลายย่อมเป็นที่พึ่งของสัตว์ทั้งหลายในโลกหน้า” อปุตตกสูตร
การกระทำทั้งทางกาย วาจา ใจ ของมนุษย์และสรรพสัตว์ทั้งหลาย ล้วนมีผลโดยตรงต่อชีวิตของผู้นั้น ทั้งในปัจจุบันและในอนาคต และยังมีผลต่อคนรอบข้างอีกด้วย ปัจจุบันโลกของเราอยู่ในยุคข้อมูลข่าวสารไร้พรหมแดน เมื่อมีผู้ทำตัวอย่างทั้งดีและไม่ดี ก็จะมีผู้ลอกเลียนแบบ อยากจะเอาอย่าง ซึ่งต้นแบบที่ไม่ดีนั้นมีมากมาย เราจะต้องใช้วิจารณญาณให้ดี และก็เลือกแต่สิ่งที่ดีๆ มาประพฤติปฏิบัติ
