พุทธภาษิตสอนใจ
การหาที่พึ่งทางใจ
ควรหาสิ่งที่ใจพึ่ง ได้อย่างมั่นคง หากพึ่งแล้ว ยังมีความทุกข์อยู่ แสดงว่าใช้ไม่ได้ พระพุทธเจ้า ทรงสอนอยู่เสมอว่า หากจะเชื่อ (ศรัทธา) ใคร อะไร หรือสิ่งใด ต้องมีองค์ธรรมอื่นๆ มาช่วยด้วยเสมอ เมื่อมีศรัทธาแล้ว ต้องมี "วิริยะ" (มีความเพียรที่จะปฎิบัติดี ต่อสิ่งนั้นๆ) ต้องมี "สติ" (กำหนดรู้ตัว อยู่ตลอดเวลาว่า เชื่อสิ่งใด) ต้องมี "สมาธิ" (มีความตั้งใจมั่น ในสิ่งที่เชื่อนั้น) และที่สำคัญที่สุดต้องมี "ปัญญา" (ความรอบรู้ว่าสิ่งที่เชื่อนั้น มีเหตุมีผลหรือไม่ รวมทั้ง ๕ อย่างนี้ เรียกว่า "พละ" หรือกำลัง เพราะฉะนั้น จะยึดสิ่งใดเป็นที่พึ่งทางใจ ต้องมีพลังทั้ง ๕ นี้ คอยกำกับ จึงจะได้ที่พึ่งที่สมใจ
ดังนั้น เราเป็นชาวพุทธ ไม่มีที่พึ่งอื่นใด จะดีเท่ากับ "พระรัตนตรัย" คือ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ที่พึ่งทั้งสามสิ่งนี้ ที่ทำให้เราพ้นทุกข์ได้ ทำให้เรามีความสุขที่ยั่งยืน และถาวรไปจนถึงชาติหน้า ทำให้เราไม่หลงเชื่อ สิ่งที่งมงาย ไร้เหตุผล
"พระพุทธ" คือ พระพุทธเจ้า ผู้ตรัสรู้ความจริง คือ ธรรมะแล้วมาสอนเรา
"พระธรรม" คือ คำสอนที่ พิสูจน์แล้วว่า สามารถสอนให้เราเป็นคนดี และพ้นทุกข์ได้
"พระสงฆ์" คือ ผู้ปฏิบัติตาม
สิ่งที่สำคัญที่สุด คือ ให้ยึดพระธรรมคำสอน และปฏิบัติตาม ไม่ให้ยึดตัวบุคคล
