สอนแม่ให้เห็นพระ

วันที่ 25 มิย. พ.ศ.2558

 

สอนแม่ให้เห็นพระ

          อุบาสกในวัด ท่านหนึ่งอยู่วัดมานาน คิดถึงแม่ จึงคิดกลับไปโปรดคุณแม่ ไปสอนสมาธิให้คุณแม่ แต่ตนเองก็ยังไม่ได้เข้าถึงธรรม พอไปถึงนั่งคุยกับแม่ในมุ้ง แม่ก็บอกว่า “    เอ็งอยู่วัดมาตั้งนาน เอ็งมัวแต่ปั้นพระช้า เดี๋ยวหลวงพ่อท่านก็ว่าเอาหรอก เอ็งทำไมไม่ปั้นให้มันเสร็จๆ เร็วๆ ที่อื่นเขาปั้นได้ตั้งเยอะแยะ อุบาสกออกอุบายว่า “    ก็แม่ไม่ช่วยผมนี่” แม่ก็กล่าวว่า “    เอ้าแม่จะช่วยเอ็งได้ยังไง ปั้นพระแม่จะไปปั้นเป็นได้ยังไง” อุบาสกสอนว่า “    ก็แม่หลับตาดู ให้เห็นองค์พระซิ พระเป็นยังไงแม่จะได้บอกผม”

 

          เสร็จแล้วแม่ก็นั่งหลับตาสักครู่นึง แม่ก็บอกว่า “    เออ แม่เห็นแล้ว” อุบาสกก็เลยสงสัยว่า ทำไมแม่เห็นเร็วนัก อุบาสกจึงแนะว่า “    แม่ลองนึกให้ใหญ่ซิ ก็ใหญ่แล้วนี่ ใหญ่เท่าวัดทองอินทร์ได้ วัดไชโยก็ได้ เอ็งจะให้ใหญ่แค่ไหนล่ะ นี่ ให้ใหญ่แล้วนี่” อุบาสกสอนต่อว่า “    เอ้าแม่ให้เล็กซิ เอ้าเล็กแล้ว เอ็งจะให้ แม่ทำไง นี่ท่านก็เล็ก เดี๋ยวก็ใหญ่”

 

          อุบาสกแนะว่า “    ก็แม่ดูต่อไปในองค์พระซิ” แม่ตอบว่า “    ก็ไม่เห็นมีอะไรมีแต่ดวงกับองค์พระ เดี๋ยวมีดวงในกลาง เดี๋ยวก็มีองค์พระ เอ็งนี่มันจะเป็นยังไง จะให้แม่ดูอะไร ก็มีแต่ดวงมีแต่องค์พระ ไม่เห็นจะมีอะไร เออ แล้ว แล้วเอ็งเห็นมันอย่างงี้ แล้วเอ็งเห็นยังไงล่ะ แม่เห็นอย่างนี้” อุบาสกนิ่ง แล้วบอกว่า ” เอาไว้วันหลังก็แล้วกันแม่”

          อีกวันหนึ่ง แม่ถามลูกชายว่า “    เอ็งนั่งเป็นไงบ้าง” ลูกชายตอบว่า “    ผมยังไม่เห็นเลย” แม่จึงร้องทักว่า “    เอ็งไหว้พระทุกวันเอ็งไม่เห็นพระหรือ เอ็งนึกพระไม่ออกจริงๆ หรือ” ลูกชายตอบ “    ไม่ออกครับแม่” แม่เลยสอนลูกชายว่า “    งั้นเอ็งนึกหน้าแม่ซิ” ลูกชายตอบว่า “    หน้าแม่ก็นึกไม่ออก” แม่จึงได้ต่อว่าลูกชายยกใหญ่

 

          ต่อมาอุบาสกท่านนี้ได้มีโอกาสขึ้นไปปฏิบัติธรรมต่อเนื่อง วันนั้นหลวงพ่อให้เขานั่ง แล้วให้เขาหลับตา นึกถึงดวงประทีป เปลวเทียน อุบาสกนึกออกเหมือนเปลวเทียนตั้งไกลๆ สักสิบเมตร ก็เห็นรัวๆ รางๆ มีให้ดูแค่ไหน อุบาสกท่านนี้ก็ดูแค่นั้น คือ เห็นเหมือนเราเอาดวงประทีปไปตั้งเอาไว้ 10 เมตร 20 เมตร ในที่สลัว จะว่าไม่เห็นก็ไม่ใช่ แต่ว่าเห็นมันไม่ค่อยชัด แต่เขาก็มองไปเรื่อยๆ ใจเขาก็ไม่คลางแคลง ไม่สงสัย ไม่ลังเลอะไร อินโนเซ้นต์ (innocent) มองไปเรื่อย เออ มันมีจังหวะหนึ่งนะถูกส่วน จิตรวมวูบลงไป ไอ้เปลวเทียนมันมารวมกัน เป็นแท่งเลย พอเขาดู ตรงปลายแหลมหนักเข้าหนักเข้า เปลวเทียนหายเป็นดวงปฐมมรรคขึ้นมา สุกใสสว่าง หลวงพ่อให้เขานั่งข้ามวันเลย ไม่ได้ให้เขาลุกจากที่เลย จากบ่ายวันนี้ทั้งคืนไปถึง 9 โมงเช้า นั่งติดเลย สว่างเลย เกือบ 24 ชั่วโมง รวดเลย ในที่สุดก็เข้าถึงพระธรรมกายภายในตัว

          คุณแม่ของอุบาสกท่านนี้ก็เป็นตัวอย่างสำคัญประการหนึ่งของผู้ที่นึกอย่างง่ายๆ แล้วก็เห็นอย่างง่ายๆ อีกทั้งอุบาสกก็เป็นต้นแบบที่ดี แม้ว่าตนเองจะนั่งสมาธิยังไม่ได้เท่าไหร่ แต่ก็อาศัยความรู้ที่เคยได้ศึกษา มาแนะนำจนคุณแม่เข้าถึงธรรมได้ แต่ในที่สุดด้วยความที่พยายามฝึกสมาธิมาตลอด และทำอย่างง่ายๆ เป็นผู้ดูที่ดีในที่สุดก็เข้าถึงธรรม

 

--------------------------------------------------------------------------

 

 

จากหนังสือ DOU MD 204 สมาธิ 4
เทคนิคการทำสมาธิเพื่อเข้าถึงพระธรรมกาย

 

 ยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคล Total Execution Time: 0.001698899269104 Mins