ปิงคุตตระกับพระนางอุทุมพรเทวี
แม้มีบุญได้เคียงคู่แต่ไม่รู้ค่าเพราะวาสนาไม่ถึง
เป็นเรื่องราวของชายผู้หนึ่งที่ได้หญิงงามมาเป็นคู่ชีวิต แต่เพราะไม่มีบุญวาสนาต่อกัน ก็ไม่ได้ครองคู่กัน ชายหนุ่มคนนี้ชื่อ ปิงคุตตระ เป็นชาวกรุงมิถิลาเดินทางไปยังกรุงตักกศิลาเพื่อเรียนศิลปะในสำนักของอาจารย์ทิศาปาโมกข์ เมื่อเรียนจบจึงลาอาจารย์กลับบ้าน ซึ่งอาจารย์ได้ยกลูกสาวที่งดงามเหมือนนางฟ้าให้แก่เขาด้วย ด้วยบุญกรรมที่ต่างกัน ทำให้เขาไม่นึกรักนางแต่อย่างใด แต่ด้วยความเกรงใจอาจารย์จึงไม่กล้าปฏิเสธ เขาได้พานางเดินทางกลับบ้าน ตลอดสัปดาห์ที่เดินทางรอนแรมมาด้วยกัน เขานอนคนละที่กับนาง แม้นางจะมานอนด้วย เขาก็หนีไปนอนที่อื่น อีกทั้งทั้งคู่ก็ไม่ได้คุยกันเลย เพราะนางเองก็ไม่ได้นึกรักเขาแต่อย่างใดเพียงทำตามหน้าที่ที่บิดาสั่งมาเท่านั้น
เมื่อเดินทางใกล้ถึงกรุงมิถิลา ปิงคุตตระเห็นต้นมะเดื่อต้นหนึ่งจึงปีนขึ้นไปเก็บกินคนเดียว ครั้นภรรยาร้องขอก็บอกให้นางปีนขึ้นมาเก็บกินเอง พอนางปีนขึ้นไปเขาก็รีบไต่ลงมาเอากิ่งไม้ที่มีหนามแหลมล้อมต้นมะเดื่อไว้แล้วรีบหนีไป ฝ่ายภรรยาลงจากต้นไม้ไม่ได้ก็นั่งร้องไห้อยู่ ขณะนั้นพระเจ้าวิเทหราชเสด็จผ่านมาพอดี ทรงทอดพระเนตรเห็นนางแล้วก็เกิดความรักในตัวนางเมื่อทราบว่านางถูกสามีทอดทิ้งจึงทรงดำริว่า สิ่งของที่ไม่มีเจ้าของย่อมเป็นของหลวงจึงรับนางเข้าวัง สถาปนาให้เป็นอัครมเหสี และทรงขนานนามพระนางว่า อุทุมพรเทวี ตามชื่อของต้นไม้ที่ได้นางมา
วันหนึ่งเจ้าหน้าที่ได้สั่งประชาชนที่อยู่ใกล้ประตูเมืองทำทางเพื่อให้พระเจ้าเมืองมิถิลาได้เสด็จพระราชดำเนินสู่สวนหลวง ปิงคุตตระก็ไปรับจ้างทำถนนด้วย ในขณะที่ยังทำทางไม่เสร็จ พระราชาได้เสด็จมาพร้อมกับพระนางอุทุมพรเทวี พระนางเห็นอดีตสามีจึงทรงพระสรวล พระราชาทอดพระเนตรเห็นก็กริ้วตรัสถามถึงสาเหตุพระนางจึงกราบทูลว่า “ ข้าแต่สมมติเทพ บุรุษผู้นี้เป็นอดีตสามีที่ทอดทิ้งหม่อมฉัน หม่อมฉันเห็นเขาแล้วอดขำปนสังเวชไม่ได้ว่า คนกาลกิณีไม่สามารถจะรับสิริอันมีค่าไว้ได้ ”
ตอนแรกพระราชาไม่ทรงเชื่อจึงชักพระแสงออกมาขู่พระนาง ทำให้พระนางตกพระทัยมากจึงขอให้พระราชามีรับสั่งถามเรื่องนี้กับเหล่าบัณฑิตทั้งหลาย ซึ่งเหล่าบัณฑิตส่วนใหญ่ไม่เชื่อว่า บุรุษที่ไหนจะละเลยทอดทิ้งภรรยาที่งดงามแสนดีอย่างนี้ได้ มีเพียงมโหสถบัณฑิตที่เชื่อและยืนยันกับพระเจ้าวิเทหราชว่า คนไม่มีบุญแม้จะได้ของที่ล้ำค่าก็ไม่สามารถที่จะรักษาไว้ได้ พระเจ้าวิเทหราชจึงทรงเชื่อและหายกริ้วพระนาง
คนไม่มีบุญวาสนาต่อกัน แม้ได้รู้จักคุ้นเคยกัน ก็ไม่มีจิตที่รักใคร่ผูกพันอยากได้มาเป็นสามีภรรยา แม้จะได้ครองคู่กันด้วยเหตุผลใดๆ ก็ตาม ก็มีเหตุให้ต้องแยกย้ายพลัดพรากจากกันไปได้
---------------------------------------------------------
หนังสือของสำนักพิมพ์ ทันโลกทันธรรม โดยพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ
http://www.tltpress.com/
วางแผงจำหน่ายแล้วที่ร้านหนังสือ
ซีเอ็ดบุ๊คเซ็นเตอร์ , นายอินทร์ , ศูนย์หนังสือจุฬา , คิโนะคุนิยะ , บุ๊คสไมล์ ฯลฯ
