บทความประจำวัน

ถ้าเป็นหนึ่งเดียวกับพระธรรมกายจริงได้จึงจะทำวิชชาได้เหมือนคุณยายอาจารย์ฯ ต้องมีความสุข ความบริสุทธิ์ ตั้งมั่น นิ่งแน่น ชัด ใส สว่าง มันต้องบริบูรณ์

การศึกษาวิชชาธรรมกายนั้น ก็แปลว่า....ในตัวเรานั้นต้องมีแต่พระธรรมกาย ไม่มีสิ่งอื่นเข้ามาเจืออยู่ในใจ เราจึงจะศึกษาวิชชาธรรมกายได้

อย่าตั้งใจมากจนเกินไป อย่ากังวล อย่าชะล่าใจ ประมาทปล่อยใจไปที่อื่น ฝึกฝนในทุกหนทุกแห่ง ยังขาดความหยุดนิ่งที่สมบูรณ์ คือความสุข

ถ้าลูกนิ่งแน่นเอง เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับองค์พระ ภายใน หยุดนิ่งสนิทจึงจะทำให้เราหายสงสัยด้วยตัวเอง

ถ้านิ่งแน่น ต้องมาพร้อมกับความสุข ความบริสุทธิ์ ต้องมาพร้อมกัน ถ้าไม่มีความบริสุทธิ์ ความสุขก็ไม่มี ต้องหลุดจากสิ่งที่ไม่บริสุทธิ์ ไม่ต้องคิดเรื่องอะไร มันอยากจะเข้าไปของมันเอง ถ้ามีความสุข มันก็ไม่ไปไหน ใจเราอยากจะอยู่กับความสุข

เห็นภาพแต่ว่าความสุขลด หรือไม่มีความสุข เพราะกำกับในความคิด มีความสุข แต่ยังไปไม่ถึงภาพก็ถูก แต่ยังไม่บริบูรณ์ มันต้องไปพร้อม ๆ กัน

ความฟุ้งซ่านยังทำให้คนเปลี่ยนเลย ที่คนเปลี่ยนได้เพราะความฟุ้งซ่านนะ แต่เปลี่ยนไปในทางที่ไม่ดี คนไม่ฟุ้งซ่านก็เปลี่ยนไปในทางกลับกัน นี่เรื่องจริงนะ 

ชีวิตทางโลก ลูกลองคิดดูซิ หลวงพ่อรับแขกมาเยอะ ไม่เห็นใครมีความสุขเลย บางคนขนาดแต่งงาน

พระเดชพระคุณหลวงปู่ท่านก็บอกแล้วว่าตั้งแต่เบื้องต้นจนกระทั่งเป็นพระอรหันต์ หยุดนิ่งอย่างเดียว ยิ่งนิ่ง ยิ่งสว่าง ยิ่งสว่างยิ่งเห็นแจ้ง ยิ่งเห็นแจ้งยิ่งรู้แจ้ง ยิ่งรู้แจ้งยิ่งมีความสุขยิ่ง ๆ ขึ้นไปเรื่อย ๆ

มันก็ยากไม่มากหรอก ถ้าต่อเนื่อง การต่อเนื่องขึ้นอยู่กับเราที่ทำให้มันต่อเนื่อง

(พระลูกชาย: ทำสบาย ๆ ความสว่างจะเกิดขึ้นแล้ว แว้บ...หาย แว้บ....หาย ทำยังไงมันถึงจะอยู่ได้

ภาพภายในมีอะไรให้ดูก็ให้ดูเฉย ๆ สบาย ๆ ภาพภายในชัดแค่ไหน เราก็ดูแค่นั้นไปก่อน แม้จะไม่ได้ดังใจ ที่เรารอไม่ได้เพราะมันไม่ได้ดั่งใจ

เรารักษาความบริสุทธิ์ของใจอย่างเดียวนิ่ง ๆ อย่าให้เรื่องอะไรเข้ามาในใจ นอกจากหยุดกับนิ่ง เอาแบบที่ใจเบาสบายที่ลูกจะอยู่กับภายใน 

คุณยายอาจารย์ฯ ท่านทิ้งทุกอย่าง วางทุกสิ่ง นิ่งอย่างเดียวได้ นี่คือทฤษฎี แต่ในแง่ปฏิบัติ ทำยังไง ถึงจะทิ้งไปได้เลย สำหรับตัวเราเอง...ปั๊บ.

ต้องง่าย ๆ แตะใจนิ่งๆ ไม่ต้องทำอะไร แล้วใจละเอียดขึ้นไปเองง่าย ๆ ความจริงมันเป็นอย่างนั้น

หลวงพ่อก็อยากจะทำความปรารถนาให้สำเร็จ ลูกก็ต้องร่วมมือกัน ต้องทิ้งทุกอย่าง วางทุกสิ่ง นิ่งอย่างเดียว เราถึงจะทำภารกิจตรงนี้ได้ ไม่งั้นมันยาก เพราะถ้าไม่ทิ้งหยาบ มันก็ไม่เข้าไป ติดข้างใน ต้องทิ้งฝั่งนี้ จึงจะไปติดฝั่งใน

กระแสความสุขตรงนี้ที่จะทำให้เราอยากติดตาม เพราะมีกระแสแห่งความสุข

ให้จำวิธีการตามขั้นตอนของสมาธิ ใบ ถึงตรงนั้นเลยมันน่าจะจำได้นะว่า เราวางใจอย่างนี้แล้ว อารมณ์เป็นยังไง....หาที่เหมาะสมของแต่ละคน

ต้องใจเย็นพอใจเย็นอย่างสม่ำเสมอนะ ไม่โลเล คือ เข้า...ใจเย็น แต่สายหงุดหงิดรอไม่ได้ คือ มันไม่เย็นอย่างสม่ำเสมอ สำคัญนะลูกนะ ที่พูดนี่ใจเย็นโลเลละ

ต้องครอบครองศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ให้ได้ตลอดเวลา เพราะเป็นตำแหน่งที่ถูกต้องของใจ ถ้าติดตรงนั้น จะหลุดเข้าไปภายใน ซึ่งเป็นสิ่งที่พญามารเขากลัว

ทำพื้นฐานให้แน่นนะ ปรับพื้นฐานให้นิ่งแน่นให้สมบูรณ์เลย เพราะเราไม่ได้ไปนั่งแข่งกับใคร เพราะฉะนั้น หยุดแรกนี้สำคัญ ทำให้มันสมบูรณ์นะจ๊ะ