คุณเสาวณีย์ เธียรพิบูลย์ รับราชการเป็นครูอยู่ที่โรงเรียนแม่เมาะวิทยา จังหวัดลำปาง เล่าว่า แต่เดิมมีความเลื่อมใสหลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญอยู่แล้ว เพราะขณะที่ป่วยอยู่ เคยฝันเห็นท่านมาต่อว่า ท่านบอกว่า "เวลาเป็นอะไร ทำไมไม่นึกถึงหลวงพ่อ" และคุณเสาวนีย์ก็ได้ไปกราบศพหลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ที่วัดปากน้ำมาแล้ว

จากนั้นไม่ได้สนใจอะไรมาก จนกระทั่งปี พ.ศ.๒๕๔๐ งานพิเศษที่ทำอยู่มีอุปสรรค ทำให้มีหนี้สินค่อนข้างมาก และแก้ปัญหาผิดวิธี จึงยิ่งมีหนี้สินเพิ่ม ราวเดือนกรกฎาคม พ.ศ.๒๕๔๑ ฝันเห็นหลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ อีกครั้งหนึ่ง เหมือนท่านมาเตือนให้ปฏิบัติธรรม

จึงได้ไปปฏิบัติธรรมที่บ้านคุณปฐพิญญา เล็กวิชัย ซึ่งมีพระอาจารย์จากวัดพระธรรมกายมาให้การแนะนำวิธีการปฏิบัติธรรม

เมื่อคุณเสาวณีย์ได้รับความสุขจากการฟังธรรม ปฏิบัติธรรม จึงชวนสามีไปรับการอบรมด้วย ทำให้สามีเป็นคนดีขึ้นมาอย่างไม่น่าเชื่อ ครอบครัวที่เกือบจะแตกแยก จึงเป็นปกติตามเดิม

เดือนสิงหาคม พ.ศ.๒๕๔๑ ได้มาที่วัดพระธรรมกาย มีความศรัทธาเต็มเปี่ยม และอยากสร้างองค์พระที่แกนกลางมหาธรรมกายเจดีย์มาก จึงอธิษฐานขอพรพระมหาสิริราชธาตุ ให้ได้ค่านายหน้าจากงานพิเศษเพื่อทำบุญ และที่สุดเป็นผลสำเร็จขึ้นมา ได้เงินมา ๒ หมื่นบาท มีผู้ใจบุญร่วมสมทบอีก ๑ หมื่นบาท ทำให้สามารถทำบุญสร้างพระแกนกลางบูชาคุณหลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญได้ทันที ทั้งยังมีเงินเหลืออีกส่วนหนึ่งทำบุญสร้างพระประจำตัวให้ตนเองภายนอกมหาธรรมกายเจดีย์อีก ๑ องค์

เมื่อได้ฟังพระอาจารย์พูดถึงอานิสงส์ของการเป็นผู้นำบุญ คุณเสาวณีย์ ก็ปรารถนาจะเป็นบ้าง จึงอธิษฐานขอพรพระมหาสิริราชธาตุ สวดสรรเสริญท่านถึง ๑๐๘ จบ สวดจนถึงเวลาตี ๒ พอวันรุ่งขึ้นไม่ต้องไปชวนใครทำบุญเลย มีคนมาขอทำบุญถึงโต๊ะทำงานทีเดียว ได้ถึง ๑๔ องค์ ได้รับพระคะแนนสุด สุด ตามที่อธิษฐาน

คุณเสาวณีย์มีความสุขใจมาก ที่บ้านของเธอได้เป็นครอบครัวธรรมกาย แม้แต่ลูกชายตัวน้อยก่อนนอนก็ต้องให้พ่อหรือแม่กล่อมด้วยการบอกว่า "เอ่ เอ้ เพลงพระนะคุณแม่" คือบทสวดสรรเสริญนั่นเอง ทุกอาทิตย์ต้นเดือนทั้งครอบครัวจะพากันไปทำบุญที่วัดพระธรรมกาย

ส่วนเจ้าหนี้ที่ไม่เคยเห็นอกเห็นใจ ก็ยอมผ่อนปรนให้โดยไม่ต้องขอร้อง ขณะนี้คุณเสาวณีย์กำลังตั้งใจทำหน้าที่ผู้นำบุญชวนผู้คนทำบุญสร้างพระธรรมกายประจำตัวอย่างเต็มที่