นิทานอีสป เรื่อง ชาวนากับงู
ผู้แต่ง : อีสป
วันหนึ่งในฤดูหนาวอันเย็นยะเยือก ชาวนาคนหนึ่งเดินมาพบงูนอนขดตัวแข็งทื่อใกล้ตาย เพราะทนความหนาวเหน็บชาวนารู้สึกส่งสารจึงอุ้มงูไว้แนบอกแล้วนำกลับไปบ้านด้วย
เมื่อมาถึงบ้าน ชาวนาได้ก่อกองไฟให้ความอบอุ่นแก่งู แต่ทันทีที่งูฟื้นคืนสติก็เลี้อยปราดเข้าฉกชาวนาจนถึงแก่ความตาย
: : นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า : :
การกระทำที่มีความเมตตาและช่วยเหลือผู้อื่นอาจได้รับการตอบแทนด้วยความไม่รู้คุณ
และ การไม่ระมัดระวังในความเสี่ยงอาจนำไปสู่ความหายนะ
หลักธรรมในพระพุทธศาสนาที่สอดคล้องกับนิทานนี้คือ การระมัดระวังในความเสี่ยง (การรู้เท่าทันโลก) และ การไม่ประมาท (อัปปมาทะ) ซึ่งสอนให้เราไม่ควรประมาทแม้กระทั่งเมื่อเราแสดงความเมตตาหรือช่วยเหลือผู้อื่น เพราะบางครั้งผู้ที่ได้รับความช่วยเหลืออาจไม่รู้คุณและตอบแทนด้วยการทำร้าย.