นิทานอีสป เรื่อง นักโหราศาสตร์
ผู้แต่ง : อีสป
ชายคนหนึ่งซึ่งใช้ชีวิตมาอย่างยาวนานโดยมีความเชื่อว่าเขาอ่านอนาคตจากดวงดาราได้ เขาเรียกตัวเองว่านักโหราศาสตร์ และใช้ชีวิตในยามค่ำคืนไปกับการจ้องมองท้องฟ้า
เย็นวันหนึ่ง ขณะที่เขากำลังเดินไปตามถนนนอกหมู่บ้าน ดวงตาจับต้องยังหมู่ดาวพลางคิดว่าเขามองเห็นจุดจบของโลกซึ่งกำลังจะมาถึง ทันใดนั้นเขาก็พลัยตกลงไปในบ่อซึ่งเต็มไปด้วยน้ำโคลน
เขายืนขึ้น น้ำโคลนขุ่นคลั่กสูงแทบจะถึงใบหู เขาพยายามตะเกียกตะกายปีนป่ายอยู่ตรงขอบบ่อลื่นๆ อย่างบ้าคลั่ง
เสียงร้องขอความช่วยเหลือของเขาดังออกไปทำให้พวกชาวบ้านรีบวิ่งมาช่วย เมื่อพวกชาวบ้านดึงเขาขึ้นมาได้แล้ว หนึ่งในนั้นก็กล่าวว่า
"ท่านแสร้งทำเป็นอ่านอนาคตได้จากดวงดาว แต่กลับมองไม่เห็นสิ่งที่อยู่ใต้ฝ่าเท้าของท่านเอง เรื่องนี้น่าจะสอนท่านได้ดีว่าจงสนใจสิ่งที่อยู่ตรงหน้ามากกว่าและปล่อยให้อนาคตจัดการตัวของมันเอง"
"จะมีประโยชน์อะไร" อีกคนหนึ่งพูด "หากท่านอ่านดวงดาวได้ แต่กลับมองไม่เห็นว่ามีอะไรอยู่ตรงหน้าบนโลกนี้บ้าง"
:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
จงใส่ใจเรื่องเล็กน้อย ส่วนเรื่องใหญ่ปล่อยให้มันจัดการตัวมันเอง
:: พุทธภาษิต ::
อปฺปมาทญฺจ เมธาวี ธนํ เสฏฺฐฺ รกฺขติ
ปราชญ์ย่อมรักษาความไม่ประมาทไว้ เหมือนทรัพย์ประเสริฐสุด
THE ASTROLOGER
A man who lives a long time ago believed that he could read the future in the stars. He call himself an Astrologer, and spent his time at night gazing at the sky.
One evening he was walking along the open road outside the village. His eyes were fixed on the stars. He thought he saw there that the end of the world was at hand, when all at once, donw he went into a hole full of mud and water.
There he stood up to his ears, in the muddy water, and madly clawing at the slippery sides of the hole in his effort to climb out.
His cries for help soon brought the villagers running. As they pulled him out of the mud, one of them said:
"You pretend to read the future in the stars, and yet you fail to see what is at your feet! This may teach you to pay more attention to what is right in front of you, and let the future take care of itsalf."
"What us is it," said another, "to read the stars, whrn you can't see what's right here on the earth?.
:: The moral of this story is ::
Take care of the little things and the big things will take care of themselves.
