นิทานอีสป เรื่อง ไก่กับหมาบ้าน
ผู้แต่ง : อีสป
ไก่ฝูงหนึ่งถูกชาวบ้านเลี้ยงดูมาพร้อมกับหมาบ้าน พวกมันอยู่ด้วยกันอย่างดีเสมอมา ต่อมาหมาบ้านได้ออกไปเที่ยวป่า ชาวบ้านพากันตามหาแต่ไม่เจอ จึงต่างคิดว่าตอนนี้มันนั้นตายไปแล้ว
หมาบ้านเมื่อเดินหลงทางเข้ามาในป่า ก็พบเข้ากับหมาป่า และหมาจิ้งจอก ทั้งสามตกลงเป็นเพื่อนกัน ไมาบ้านไม่รู้ว่าจริงๆ แล้วนิสัยของทั้งสองตัวเป็นอย่างไร
วันหนึ่งหมาบ้านพาหมาป่าและหมาจิ้งจอกกลับไปที่หมู่บ้านอีกครั้ง เมื่อมันมาถึงบ้านที่เคยอยู่ หมาป่าและหมาจิ้งจอกได้มองเห็นฝูงไก่ จึงบอกกับหมาบ้านให้ไปพาลูกไก่มารู้จักพวกมัน
"ทำไมเจ้าไม่ไปพาฝูงไก่เพื่อนเก่าเจ้ามารู้จักกับพวกข้าล่ะ"
หมาบ้านดีใจที่จะได้แนะนำเพื่อนทั้ง 2 กลุ่มให้รู้จักกันจึงรีบวิ่งไปหาฝูงไก่
"ไก่เพื่อนรัก เจ้าจำข้าได้ไหม"
"จำได้สิ ข้าเป็นห่วงเจ้าทุกวันที่เจ้าหายไป"
"ถ้าเช่นนั้นเจ้าไปทำความรู้จักเพื่อนใหม่ข้าด้วยกันสิ"
"ไม่ล่ะ ถ้าข้าไปกับเจ้าข้าก็ต้องโดนจิกกินเป็นแน่"
พูดจบพวกไก่พากันร้องเสียงดัง ทำให้เจ้าของบ้านตื่นขึ้นมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อเข้ามองเห็นหมาป่าและหมาจิ้งจอก จึงรีบยิงปืนไล่พวกมันจึงพากันวิ่งหนีไป
:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
คบคนพาลมักพากันไปในทางเสื่อมเสีย
:: พุทธภาษิต ::
อนตฺถา เยว วฑฺฒนฺติ พาลํ ปจฺจูปเสวโต.
เมื่อคบหาคนพาล ย่อมมีแต่ความฉิบหาย.
นัย . ขุ. ชา. นวก. ๒๗/ ๒๖๕