นิทานอีสป เรื่อง หมากับอาหารเย็นของเจ้านาย
ผู้แต่ง : อีสป
หมาตัวหนึ่งเรียนรู้ที่จะคาบอาหารเย็นไปให้เจ้านายของมันทุกวัน มันซื่อสัตย์ต่อหน้าที่อย่างยิ่ง แม้ว่ากลิ่นหอมหวนของอาหารดีๆ ในตะกร้าจะเย้ายวนมันเพียงใดก็ตาม
บรรดาหมาในละแวกนั้นเฝ้าสังเกตเห็นมันคาบตะกร้า และแล้วในไม่ช้าก็พบว่ามีอะไรอยู่ในนั้น พวกมันจึงพยายามแย่งชิงอาหารมาจากเจ้าหมาหลายครั้งหลายหน แต่หมาก็ปกป้องอาหารอย่างซื่อสัตย์เสมอมา
จนกระทั่งวันหนึ่ง หมาทุกตัวในละแวกนั้นพากันรวมตัวไปดักเจ้าหมาอยู่กลางทางที่มันคาบตะกร้ามา มันพยายามวิ่งหนี ทว่าท้ายที่สุดมันก็หยุดเพื่อลองเจรจา
เป็นความผิดของมันแท้ๆ เพราะไม่ช้าไม่ช้าพวกหมาหมู่ก็ทำให้เจ้าหมารู้สึกตัวเองช่างน่าขันเสียจนมันต้องยอมวางตะกร้า และจัดการเขมือบเนื้อย่างชิ้นใหญ่ที่ตั้งใจจะนำไปเป็นอาหารเย็นของเจ้านาย
“เยี่ยมมาก” เจ้าหมาพูดขึ้น “พวกเจ้าเอาส่วนที่เหลือไปแบ่งกันนะ”
:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
อย่ายอมเจรจาหาเหตุผลกับสิ่งเย้ายวนใจ
:: พุทธภาษิต ::
อพทฺธา ตตฺถ พชฺฌนฺติ
คนพาลที่ยังไม่ถูกผูกมัด แต่พอพูดในเรื่องใด ก็ถูกผูกมัดตัวในเรื่องนั้น
THE DOG AND HIS MASTERS DINNER
A Dog had learned to carry his master's dinner to him every day. He was very faithful to his duty, though the smell of the good things in the basket tempted him.
The Dogs in the neighborhood noticed him carrying the basket and soon discovered what was in it: They made several attempts to steal it from him. But he always guarded it faithfully.
Then one day all the Dogs in the neighborhood got together and met him on his way with the basket. The Dog tried to run away from them. But at last he stopped to argue.
That was his mistake. They soon made him feel so ridiculous that he dropped the basket and seized a large piece of roast meat intended for his master's dinner.
"Very well," he said, "you divide' the rest."
Do not stop to argue with temptation.