“สัมมาอะระหัง” จงรวย

วันที่ 02 กย. พ.ศ.2559

“สัมมาอะระหัง” จงรวย

สัมมาอะระหัง ,  จงรวย , ณัฐสรัลพร วงษ์ศิริปภังกร , คุณนันทพันธ์ วงษ์ศิริปภังกร , ปาฏิหาริย์

คุณณัฐสรัลพร วงษ์ศิริปภังกร (ภรรยา)

     ตอนแรกพระลูกชายมาบวชที่วัดพระธรรมกาย ท่านบอกให้โยมพ่อโยมแม่ภาวนา “สัมมาอะระหัง” เราก็บอกพระลูกชายว่า “จะให้นั่งภาวนาได้อย่างไร ต้องทำงาน” ท่านบอกว่า “ภาวนาไปเลย” เราเป็นคนไม่เชื่อ เลยถามสามีว่า “ปาฏิหาริย์จะมีจริงหรือ” เขาบอกว่า “จริงหรือไม่จริงก็ต้องลอง” เราก็เลยตัดสินใจลองภาวนา

    เราเปิดบริษัทอยู่ ๔ ปี ตอนทำบริษัทครั้งแรกโดนโกงเงินไป ๖๐,๐๐๐ บาท เสียใจมากทำไมชีวิตจึงเป็นอย่างนี้ เราเลยตั้งจิตอธิษฐานกับหลวงปู่ว่า “ใครที่เป็นหนี้หนูให้เอาเงินมาคืนหนูให้หมดเลย” วันหนึ่งเราไม่มีเงินเลยมีคนโทรศัพท์เข้ามาว่า “เจ๊แก้ว ขอเลขบัญชีหน่อย” เราถามว่า “คุณเป็นใคร” เขาตอบว่า “คุณจำผมไม่ได้หรือ ที่ผมมาทำงานครั้งแรกแล้วผมหายไปเลยกับเงิน ๖๐,๐๐๐ บาท” เราเลยให้เลขบัญชีไป เขาก็โอนเงินมา เราก็เอาเงินมาซื้อของทำกับข้าวเลี้ยงคนท่าโขลงที่มาปฏิบัติธรรม

      ต่อมา สามีพบเหตุอัศจรรย์จากการภาวนา “สัมมาอะระหัง” เขาเป็นคนต่อไฟใส่ที่ตัดเหล็ก บังเอิญเขาไปจับสายไฟที่ฉนวนหุ้มขาด ปรากฏว่า เหมือนมีคนผลักเขาออกมารอดตายไป ๑ ครั้ง

     ครั้งที่ ๒ เราไปสระแก้วช่วงเทศกาลรถติดมาก มีรถคันหนึ่งข้างหน้าเบรกฉุกเฉินสามีเราขับตามมารีบเบรกดังเอี๊ยด คนข้างหลังบอกว่า “ครอบครัวนี้ตายแน่” เราบอกว่า “ไม่ตายเรามีหลวงปู่ และเราก็ภาวนา ‘สัมมาอะระหัง’อยู่” เราจึงรอดปลอดภัย

    จากที่สามีเราเป็นคนไม่เชื่อเรื่องพรรค์นี้เลย เขาบอกว่า “เจอกับตัวแล้วต้องเชื่อ” เราผ่านเรื่องเลวร้ายทุกอย่างมาได้ก็เพราะภาวนา“สัมมาอะระหัง”

สัมมาอะระหัง ,  จงรวย , ณัฐสรัลพร วงษ์ศิริปภังกร , คุณนันทพันธ์ วงษ์ศิริปภังกร , ปาฏิหาริย์

คุณนันทพันธ์ วงษ์ศิริปภังกร (สามี)

    ผมเป็นคนที่ชอบตกปลามาก ทุกวันอาทิตย์จะต้องไปตกปลา อยากให้ถึงวันอาทิตย์เร็ว ๆ จะได้ไปตกปลา พอได้มาเข้าวัด ได้ภาวนา “สัมมาอะระหัง” เวลาไปตกปลา ปากก็บวมขึ้นมาเท่าปลายนิ้วก้อย เช้าบวม เย็นหายผมก็เลยคิดว่าจะเลิกตกปลา ขายเบ็ดเลย

     พอภาวนา “สัมมาอะระหัง” แล้ว ก็มีหลาย ๆ อย่างที่อัศจรรย์อย่างไม่น่าเชื่อ แต่ก็ต้องเชื่อ ผมจับสายไฟ แต่ไฟไม่ดูดผมเลยความที่ผมประมาทลืมเอาคัตเอาต์ลง ฉนวนหุ้มสายไฟมันขาด ผมหยิบมาม้วนให้มันกลมเพื่อให้เข้าล็อก แต่ไฟไม่ดูด ผมก็งงเหมือนกัน

    เมื่อก่อนผมนึกอยากจะด่าลูกน้องก็ด่าหมด แม้ไม่ถึงกับหยาบ แต่ค่อนข้างแรง บางทีเขารับไม่ค่อยได้ แต่ช่วงหลังนี้ใจเย็น พอผมอยากจะด่าก็คิดก่อน พอคิดก็หยุดเลย บอกเขาว่า “ไม่เป็นไร ค่อย ๆ ทำ ค่อย ๆ ดูแบบให้ดีไม่ต้องรีบ เพราะถ้าพลาดแล้วจะเสียเวลาเยอะ”เปลี่ยนเป็นสอนแบบนี้มากกว่าครับ

 

 ยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคล Total Execution Time: 0.098193518320719 Mins