พูดกันเบาๆ หน่อยนะ
เทวดาตนหนึ่งบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ นามว่า โฆษกเทพบุตร แปลว่า เทวดาที่มีเสียงดังกึกก้อง พูดเบาๆแบบกระซิบดังไกลไป 60 โยชน์ พูดปกติก้องกังวาลไปทั่วสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ เพราะบุพกรรมก่อนมาเกิดเป็นเทวดาเคยเป็นสุนัข ก่อนตายจากสุนัข ได้เห่าหอนส่งพระปัจเจกพุทธเจ้าที่เหาะกลับไปจำพรรษาด้วยความรัก เคารพเลื่อมใส หลังจากที่พระองค์ทรง เสด็จมาเป็นเนื้อนาบุญช่วงออกพรรษาที่บ้านท่านเศรษฐี ที่สุนัขตัวนี้อาศัยอยู่
วันนี้พวกเรามีบุญมาก เกิดมาได้กายเป็นมนุษย์ มีปัญญา มีกายที่สามารถบรรลุธรรมชั้นสูงได้ มีความรักเคารพศรัทธาเลื่อมใสในคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า มีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งที่ระลึกอันสูงสุด มีเป้าหมายอุดมการณ์ที่ชัดเจน ที่จะไปให้ถึงที่สุดแห่งกองทุกข์ ได้มาสวดธัมมจักกัปปวตนสูตร พระสูตรที่เกิดขึ้นได้ยากในภพสาม ต้องรอพระโพธิ์สัตว์สร้างบารมี 20 อสงไขย เป็นอย่างน้อย ตรัสรู้ธรรมเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงจะได้ฟังธรรมบทนี้กัน
แล้ววันนี้พวกเราได้มาสวดธัมมจักกัปปวัตนสูตรที่เกิดขึ้นได้ยากกันต่อหน้าพระมหาธรรมกายเจดีย์ พระมหาเจดีย์พระพุทธเจ้าล้านพระองค์ เสมือนสวดอยู่เบื้องหน้าพระพักตร์ ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าในนิพพาน สวดด้วยด้วยใจที่เลือมใส เสียงสวดก็ออกจากแหล่งที่บริสุทธิ์ที่ศูนย์กลางกายฐานที่เจ็ด แบบนี้แล้ว อานิสงส์การกล่าวสรรเสริญพระรัตนตรัยด้วยใจที่ผ่องใส ย่อมจะมีอานิสงส์อย่างประมาณมิได้ อย่างแน่นอน...
หากจะกล่าวว่าอานิสงส์ของสุนัขตัวนั้นเท่ากับแสงดวงดาว แสงของพวกเราน่าเท่าแสงของดวงอาทิตย์ยามเที่ยงวันเป็นแน่แท้ ด้วยอัตตภาพของความเป็นมนุษย์นั่นเอง...
ว่าแต่กลับไปบ้านเก่าดุสิตบุรี เวลาจะพูดต้องระวังกันให้ดี ขอแค่กระซิบๆหรือเลือกใช้ฤทธิ์ทางใจกัน เกรงใจวิมานข้างเขาบ้างแล้วกัน จะพูดอะไรกันก็ให้เบาๆหน่อยนะ...
ชิงตังเม ค่ำคืนนี้ที่ได้เป็นบุคคลในประวัติศาสตร์ สวดธัมมจักฯครบ 5,055,555 จบ ชิตังเม ชิตังเม ดังไปถึงนิพพาน.
ธรรมะริมทาง ไปที่สุดแห่งธรรม
24 ตุลาคม พุทธศักราช 2559
