นิสัยที่ถูกสร้างขึ้น เมื่อทำทานบ่อยๆ
การบริจาคทาน การทำบุญด้วยทรัพย์และปัจจัย ๔ นอกจากจะมีอานิสงส์โดยตรง คือ ทำให้ภพชาติเบื้องหน้า มั่งคั่งร่ำรวยไปด้วยโภคทรัพย์สมบัติ แต่นิสัยที่ถูกสั่งสมขึ้นจากการบริจาคทานถี่ ๆ และทำบุญอย่างสุดกำลังบ่อย ๆ จะทำให้เราเป็นผู้มีอัธยาศัยไม่โลภ ตัดความตระหนี่ออกจากใจได้โดยง่าย ไม่คิดอยากได้ของผู้อื่นมาเป็นของตน มักน้อย สันโดษ ไม่มีลับลมคมใน ซื่อสัตย์ ใจกว้าง ปลอดกังวลในเรื่องทรัพย์ได้ง่าย มีสภาพจิตใจที่ไม่ติดอะไรเลย ทำให้เวลานั่งสมาธิ ใจจะรวมหยุดนิ่งได้เร็ว จิตใจจะปลอดโปร่ง ไม่ยึดมั่นถือมั่นอะไรจนเกินเหตุ สามารถอดทนต่อความพลัดพรากจากของรักได้มากกว่าคนธรรมดาทั่วไป ทำให้มีนิสัยสลัดตนออกจากภพได้ง่าย
เหมือนการสั่งสมบารมีของพระโพธิ์สัตว์ในกาลก่อน กว่าท่านจะสร้างบารมี จนมีบารมีแก่กล้ามากพอที่จะบรรลุอรหัตผล ท่านต้องสละทรัพย์จำนวนมหาศาลมานับภพนับชาติไม่ถ้วน ต้องสละเนื้อเป็นทานมากกว่าผืนแผ่นดินบนชมพูทวีป ควักลูกนัยน์ตามากกว่าดวงดาวบนท้องฟ้า ตัดศีรษะบูชาธรรมมากกว่าผลมะพร้าวในชมพูทวีป จนภพชาติสุดท้าย ทั้ง ๆ ที่ท่านเป็นถึงเจ้าชายสิทธัตถะ ก็สละสิทธิ์ไม่ครองราชสมบัติ ออกบวช จนในที่สุด ก็ได้สิ่งที่ดี และเลิศกว่าราชสมบัติ คือ การบรรลุอรหัตผล เพราะท่านมีปัญญามองเห็นว่า หากครองราชย์สมบัติ ยังเป็นเหตุให้ต้องเวียนว่ายอยู่ในวัฏฏะ ต้องทนทุกข์ และเกิดแก่เจ็บตายอีกไม่จบไม่สิ้น แต่การบรรลุมรรคผลนิพพาน คือ สิ้นสุดซึ่งการเกิดแก่เจ็บตายแล้ว...
Cr. ร. ลิ่วเฉลิมวงศ์
