เราสอนตัวเองได้ไหม?
การสร้างบารมีของเราเป็นงานที่ยิ่งใหญ่ เป็นงานที่ชาวโลกยากจะเข้าใจ แต่ขอให้เราทำความเข้าใจเถิดว่างานบุญทุกอย่างที่เกิดขึ้น ล้วนเป็นไปเพื่อให้ตัวเราและชาวโลกเข้าถึงพระธรรมกาย หากเราตอกย้ำตัวเองบ่อย ๆ เราจะไม่หลงประเด็นและจะทำทุกอย่างเพื่อให้ความบริสุทธิ์ กาย วาจา ใจ เกิดขึ้นกับตัวเราจริง ๆ เราจะไม่ฟุ้งซ่านในเรื่องไม่เป็นเรื่อง จะไม่ทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่ จะไม่ท้อแท้หรือน้อยใจอะไรง่าย ๆ จะไม่มีเวลามาสนใจเรื่องปลีกย่อย เรื่องวิตกกังวล เรื่องเครียด จะสามารถตัดอารมณ์ที่ไม่ใช่ออกไปได้เร็ว ใจจะมีคุณภาพตลอดเวลา เพราะจับแง่คิดเป็น ขอให้เราทำใจให้ใหญ่ เมื่อใจยิ่งใหญ่ โลกก็จะเหลือใบเล็กนิดเดียว จะมองไม่เห็นว่าอะไรเป็นอุปสรรค ใจเราจะมีพลังอย่างมหาศาล ในใจจะมีแต่คำว่าทำอย่างไรจะบรรลุเป้าหมาย
ดังนั้น เราจำเป็นต้องสอนตัวเองให้ได้อย่างนี้ หากสอนตัวเองไม่ได้ สักวัน...เราอาจหลุดไปจากเส้นทางนี้หรือค่อย ๆ ถอยห่างออกไปเรื่อย ๆ เพราะนับวัน...งานของวัดยิ่งขยายใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ ซึ่งเป็นธรรมดาว่าการทำงานใหญ่ย่อมมีอุปสรรคแน่นอน ดังนั้นต้องสอนตัวเองให้ได้ เพื่อจะได้ไปให้ถึงที่สุดแห่งธรรมพร้อมกัน...
Cr. วารสารอยู่ในบุญ
