จิรานุช ชุนเจริญ (บี)
ตอนเรียนปริญญาตรีที่เมืองนอก บีเที่ยวเล่นไปวัน ๆ ไม่ได้มีงานอะไรทำมาก คือ เรียนไป เล่นไป เที่ยวไป พอกลับมาเมืองไทย ก็มาเจอพี่ชาย ซึ่งตอนนั้นพี่ชายเริ่มเข้าวัดมาสักพักหนึ่งแล้ว พี่ชายบอกว่า เวลาทำอะไรก็ตามให้ท่อง “สัมมาอะระหัง” ท่องไปเรื่อย ๆ ตอนแรกบีไม่เข้าใจ จึงถามเขาว่ามันคืออะไรกันแน่แต่บีก็เริ่มท่องซ้ำ ๆ ทำบ่อย ๆ แล้วบีก็เริ่มเข้ามาทำกิจการที่บ้าน คือทำโรงพิมพ์กับพี่ชายได้สักปีสองปี ระหว่างที่ช่วยงานที่บ้าน ก็ทำงานไปด้วย เที่ยวเล่นไปด้วย แต่ก็ท่องไปเรื่อย ๆ เวลาทำอะไรก็ท่อง “สัมมาอะระหัง”ไปเรื่อย ๆ
ในช่วงแรกที่กลับมาบียังไม่มีรถใช้ทำงานเก็บเงินไปสักพักหนึ่ง ตอนแรกก็คิดว่าจะซื้อมาสด้าหรือฮอนด้า ทำไปทำมาบีได้รถ BMW มาได้อย่างไรก็ไม่รู้เหมือนกัน ทั้ง ๆ ที่ทำงานแค่ปีสองปี แต่พอทำไปเรื่อย ๆ อีกปีหนึ่งก็เปลี่ยนเป็น BMW คันใหญ่ขึ้น บีทำงานไปเก็บเงินไป “สัมมาอะระหัง” ไปเรื่อย ๆ ก็เปลี่ยนไปเป็นคันนี้ได้ค่ะ บีทำงานอยู่ ๒ งานงานหลักคือโรงพิมพ์ เราทำอะไรก็มีคนมาช่วยเหลือตลอด ไม่มีอุปสรรคค่ะ
