นิทานสอนใจวัยอนุบาล
ตอนบ้านสวนเเละลูกนกในกอตะไคร้
มีบ้านเล็กหลังหนึ่งเป็นบ้านสวน มีพ่อ เเม่ เเละโทน ลูกชายคนเดียววัยหกขวบ อยู่ชั้นอนุบาลที่โรงเรียนในอำเภอ บ้านสวนมีต้นไม้หลายชนิด เช่น มะพร้าว มะม่วง ขนุน กระท้อน ชมพู่ ฝรั่ง มะละกอ กล้วยเเม้มีอย่างละไม่กี่ต้น เเต่ก็ให้ผล ได้ขายได้กินตลอดปี ในสวนยังมีตะไคร้ มะกรูด มะนาว พริก กะเพรา โหระพา เเมงลัก ขมิ้น กระชาย ชะอม ชะพลู ถั่วฝักยาว ฟักทอง ฟัก เเฟง เเละบ่อปลาเล็กๆ โทนชอบช่่วยพ่อให้อาหารปลา เเละช่วยเเม่ขายผลไม้ พืชผักที่เก็บได้จากสวน เมื่อขายได้ก็ช่วยเเม่นับเงิน วันหนึ่งโทนเห็นลูกนกในรังที่กอต้นตะไคร้ รังนกเป็นใบไม้ เเละเศษหญ้าเเห้ง รังไม่ใหญ่ พออยู่ได้คล้ายๆบ้านของโทน ในรังนกมีลูกนกสามตัว ขนดำประปราย ปากเหลือง ตาปิดอ้าปาก ชูคอส่งเสียงจิ๊บๆ
พ่อบอกโทนว่าลูกนกรอเเม่ไปหาอาหารมาป้อน โทนสงสารลูกนกมาก ลูกนกคงหิวเเละตกใจกลัวเสียงของโทนตอนเรียกพ่อมาดู ครู่หนึ่ง เเม่นกบินกลับมาที่รังเเละประเดี๋ยวเดียวก็บินออกไปอีก เเล้วเสียงลูกนกก็เงียบลง โทนบอกพ่อว่าอยากเลี้ยงลูกนก เเต่พ่อบอกว่าจะทำให้เเม่นกเเละลูกนกต้องเเยกจากกัน เเม่นกจะเสียใจเเละลูกนกจะตาย ต่อมาเมื่อโทนไปสวนอีกครั้ง โทนไม่เห็นลูกนก มีเเต่รังร้าง พ่อบอกโทนว่า ลูกนกโตเเล้ว ก็ทิ้งรังบินจากไป โทนเห็นฝูงนกเล็กๆ หลายตัวบินผ่านไปมาในสวน คงเป็นลูกนกที่เห็นเมื่อวันก่อน
โทนดีใจที่บ้านสวนของโทนเป็นบ้านของนกด้วย โทนเล่าเรื่องบ้านสวนเเละลูกนกในกอตะไคร้ให้คุณครูเเละเพื่อนๆในห้องเรียนฟังเมื่อคุณครูให้นักเรียนเล่าเรื่องที่ประทับใจของตนเอง นอกจากพ่อเเม่เเล้ว สิ่งที่โทนรักคือ บ้านสวน เเละลูกนกในกอตะไคร้
