คุณ ศศิพิมมณฑน์ จันทะสอน
เมื่อก่อนเวลาลูกตื่นสาย ไปโรงเรียนสายเราจะโมโห จะหงุดหงิดมาก บ่นลูกต่างๆนานา เช่น “บอกแล้วใช่ไหมว่าทำไมกลางคืนไม่รีบนอน ตื่นเช้าแม่ต้องมาเหนื่อยปากเปียกปากแฉะปลุกหนูทุกวัน” เราหงุดหงิดทุกเช้านะคะ
หลังจากเริ่มภาวนา “สัมมาอะระหัง” เราใจเย็นขึ้น แล้วก็เริ่มเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น จากเมื่อก่อนเวลาปลุกลูกตอนเช้าเราจะหงุดหงิดมาก เพราะเขาไม่ยอมลุกทันที เขาจะอืดอาด แต่ตอนนี้เราเปลี่ยนไปแล้ว เราคิดว่าไม่เป็นไร พอเขาลงมาเราก็กอดเขาแล้วยิ้มให้ก่อน แล้วพูดดี ๆ กับเขา
แล้วเมื่อก่อนเวลาแฟนทำอะไรไม่ถูกใจเรา เราจะหงุดหงิดมาก แต่หลังจากภาวนา“สัมมาอะระหัง” แล้ว เรารู้สึกเฉย ๆ เราบอกตัวเองว่า “ไม่เป็นไร เราเปลี่ยนเขาไม่ได้ เราก็เปลี่ยนตัวเองดีกว่า”
วันหนึ่ง เราตกลงกับลูกว่า ให้เขา“สัมมาอะระหัง” อย่างน้อยวันละ ๕๐๐ ครั้งและให้เขาไปบอกให้พ่อ “สัมมาอะระหัง” ให้ได้ ๕๐๐ ครั้ง เราบอกเขาว่า “แม่อยากได้บุญหนูก็รู้ว่าแม่ไม่ค่อยสบาย หนูอยากให้แม่อยู่
นาน ๆ ไหม” เราจะคุยกันอย่างนี้ค่ะ เขาก็บอกว่า “ได้ครับ”
อย่างที่พระอาจารย์ท่านบอกนะคะ ว่าทุกอย่างต้องเริ่มที่ตัวเรา เราเปลี่ยนคนอื่นไม่ได้แต่เราเปลี่ยนตัวเราได้ เราก็พยายามเปลี่ยนที่ตัวเราก่อน แล้วเราจะไม่รู้สึกหงุดหงิด แต่จะมีความสุข แล้วจะมองคนอื่นว่าช่างเขา ๆ
“สัมมาอะระหัง” แล้ว เวลาเรานั่งสมาธิใจเรานิ่งเร็ว แล้วเรารสู้ กึ มีความสุขรู้สึกเหมือนว่าเราสามารถรักคนอื่นได้ทั้งโลก มีวันหนึ่งที่เรานั่งสมาธิแล้วเหมือนมีแสงสว่างมาคลุมตัวตอนที่แสงสว่างมาคลุมตัว เรารู้สึกว่าอยากให้ทุกคนทั้งโลกมีความสุข ทั้ง ๆ ที่เมื่อก่อนเราไม่ใช่คนอย่างนี้ เมื่อก่อนเราจะนึกถึงแต่ตัวเองว่าฉันต้องมีความสุขนะ ตอนนั้นเราก็เลยนึกถึงเพื่อนที่มาวัดด้วยกัน นึกถึงครอบครัว นึกถึงญาติมิตร แล้วนึกเอาพวกเขามาไว้ที่กลางท้องของเรา แล้วก็ขอให้ทุกคนมีความสุข คนไหนมีทุกข์ก็ขอให้หมดทุกข์ คนไหนมีสุขก็ขอให้สุขยิ่ง ๆ ขึ้นไป ตัวเราเองก็มีความสุข ครอบครัวก็มีความสุข
