ศึกชิงภพ
๕๔. ศึกชิงภพ
ถาม
ทำบุญอย่างไรคะ ทุกชาติต่อไปจะได้เกิดแต่ในที่ดีๆ เกิดบนสวรรค์ เป็นเทวดา นางฟ้า หรืออย่างน้อยที่สุดเกิดเป็นคน ก็ให้ได้เกิดในตระกูลเศรษฐีผู้ใจบุญ
ตอบ
มีธรรมะอยู่บทหนึ่งที่เมื่อปฏิบัติแล้วทำให้คนนั้นเป็นเทวดา เรียกว่า เทวธรรม คือ หิริ-โอตตัปปะ
หิริ แปล-ว่า ความอายบาป ละอายใจต่อการทำความชั่ว
โอตตัปปะ แปลว่า ความกลัวบาป เกรงกลัวต่อความชั่ว กลัวตกนรก
ถ้าคุณโยมอยากเกิดเป็นเทวดา เป็นนางฟ้า ไม่อยากตกนรก ก็ต้องรักษาศีล ๕ ให้เคร่งครัด เป็นการปิดนรกไว้ก่อน แล้วถางทางไปสวรรค์ ด้วยการปฏิบัติคุณธรรมข้อหิริ- โอตตัปปะ ให้ติดเป็นกมลสันดานไปเลย ตายแล้วได้ไปสวรรค์แน่ ส่วนจะไปอยู่สวรรค์ชั้นไหนนั้นยังขึ้นอยู่กับกำลังบุญที่เกิดจากการทำทาน รักษาศีล และการเจริญภาวนา ของคุณโยมว่าทำไว้มากน้อยแค่ไหน
ถ้าอยากเกิดในตระกูลเศรษฐีผู้ใจบุญชาตินี้ต้องทำทานให้มากๆ แล้วทำให้ถูกวิธี ชักชวนหมู่ญาติให้ทำบุญร่วมกัน จะได้ร่ำรวยยกตระกูลไปเลย
ความดีทุกอย่างที่กล่าวมาแล้วต้องทำให้สม่ำเสมอ จนลมหายใจสุดท้ายทีเดียว จึงจะได้ผลสมความปรารถนา แต่อย่างว่าล่ะนะตามธรรมดาคนเรา เนื่องจากมันยังไม่หมดกิเลส บางวันมันก็ทำดี บางวันก็ทำชั่ว แม้ในวันเดียวกัน บางคนทำทั้งความดีความชั่ว เช่น เช้านี้ลืมตาขึ้นมา เนื่องจากได้นอนหลับเต็มอิ่มก็เลยอารมณ์ดี ลุกขึ้นมาสวดมนต์แล้วไปหุงข้าวตักบาตร เสร้จแล้วก็ขับรถไปทำงาน รถติดอีก ยังไม่พอ เจอแท็กซี่ปาดหน้า ปาดหลังยิ่งหงุดหงิดหนัก ด่าพึมเลย ตั้งแต่แท็กซี่ถึงรัฐบาลในฐานะจัดการจราจลไม่ดี อารมณ์เสียตั้งแต่ที่ทำงานจนมาถึงบ้าน กลับถึงบ้านกำลังเพลียๆ ลูกมากวนใจอีกเลยตวาดส่ง ครั้นกินข้าวปลาอาหารเสร็จเรียบร้อยชักใจดีขึ้นมาเลยเข้าห้องพระสวดมนต์ ใจสบายขึ้นมาจึงนั่งสมาธิต่ออีกหน่อย ใจใสดีแล้วก็เข้านอน
ในวันหนึ่งๆ คนเรามันก็มีทั้งบุญทั้งบาปปนๆกันไป ถ้าปล่อยตัวเองอย่างนี้จนถึงวันตายเราจะรู้ได้อย่างไรว่า ชาติต่อไปบุญจะส่งผลก่อนหรือบาปจะส่งผลก่อน นี่เรื่องใหญ่นะ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสเอาไว้ชัดเลยว่า คนเราเวลาจะตาย ถ้าใจขุ่น ทุคติเป็นที่ไป ในทางตรงข้าม ถ้าใจผ่องใสก่อนตาย สุคติเป็นที่ไป
ทุคติเป็นที่ไป คือ ไปเกิดในที่ลำบากๆเช่น ไปตกนรกเสียบ้าง ถ้ามีใจไม่ขุ่นจัดถึงขนาดต้องตกนรกก็อาจไปเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉานเสียบ้าง ที่เกิดเป็นเปรต เป็นอสุรกาย เป็นสัตว์นรกนั้น ล้วนเป็นพวกที่ใจขุ่นก่อนตายทั้งนั้น ส่วนพวกที่มีสุคติเป็นที่ไป คือไปสวรรค์ บางพวกฝึกสมาธิมาก ใจในสใจสว่างเต็มที่ไปเกิดสูงขึ้นไปถึงชั้นพรหมก็มี อย่างน้อยๆไปเกิดเป็นมนุษย์อีกก็ยังได้ชื่อว่าสุคติเป็นที่ไป
เพราะฉะนั้นเรื่องใจใส ใจขุ่นก่อนตายนี่เป็นเรื่องใหญ่ ถ้าจะอุปมาให้ฟังก็ต้องบอกว่า วินาทีที่จะขาดใจตายนั้นเป็นเวลาทำศึกใหญ่ คือศึกชิงภพ ขึ้นชื่อว่า ศึกสงคราม ไม่ว่าทางโลกหรือทางธรรม ถ้าจะเอาชนะให้ได้เขาต้องเตรียมทุกอย่างให้พร้อม ในทางโลกเขาเตรียมกองทัพกันเป็นปีๆ บางประเทศเตรียมกองทัพไว้ล่วงหน้าถึง ๕ ปี ๑๐ ปี ที่เตรียมกันถึง ๒๐ ปี ก็ยังมี คือคัดตัวฝึกทหารฝึกการรบไว้ตั้งแต่เด็กเตรียมสร้างค่ายคูประตูรบไว้เสร็จสรรพแข็งแรง แต่พอถึงเวลารบ รบกัน แค่ ๒-๓ ชั่วโมง ก็รู้เรื่องว่าจะแพ้หรือชนะ
คุณโยมทำบุญทำทานมาตลอดชีวิต คิดว่าจะไปสวรรค์แน่ แต่พอถึงวินาทีสุดท้าย เกิดเหตุทำให้คุณโยมใจขุ่นขึ้นมา คุณโยมยังไม่ได้ไปสวรรค์หรอกนะ ต้องไปสู่ทุคติที่ลำบากเดือดร้อนเสียก่อนเพราะทันทีที่ใจขุ่น บาปที่ทำไว้แม้เพียงเล็กน้อย มันจะฉวยโอกาสลอยหน้าขึ้นมาจูงมือคุณโยมไปอยู่กับมันในเมืองนรกเสียก่อน ในขณะที่คุณโยมใจขุ่น ใจมืดจรคลำทางไปไม่ถูกนั่นแหละ
การกระทำทุกอย่างที่ทำมาตลอดชีวิต พอเอาเข้าจริง ข้อตัดสินว่าละโลกแล้วเราจะไปนรกหรือสวรรค์ ใช้ข้อมูลก่อนตายเพียงวินาทีเดียว จริงๆ แล้วเรามีชีวิต มีเวลาเตรียมตัวก่อนตายกันมาเป็น ๕๐-๖๐ ปี บางคนนานถึง ๑๐๐ ปี แต่พอจะตายเรามีเวลาเพียงวินาทีเดียวก่อนตายเท่านั้น สำหรับทำศึกชิงภพจะได้ชิงภพสวรรค์ หรือพลัดไปได้ภพนรกก็ตอนนี้แหละ
จากหนังสือ ไขข้อข้องใจ
