เพิร์ธนี่ คนเห็นพระ ตอน วัตถุไม่มงคล
หลายตอนที่ผ่านมา ได้มีคอมเมนต์ ขอบคุณที่ให้ข้อคิด แต่ หากบทความยาวเกินไป ทำให้ไม่อยากอ่าน ก็พยายามจะให้สั้นกะทัดรัดที่สุด แต่ โม้ธรรมะ ดีกว่า โม้เรื่องไร้สาระ นะ.
มาต่อกันเลย...เพิร์ธนี่ได้ร่วมเดินทางไปกับคุณพ่อคุณแม่เพื่อไปเยี่ยมคุณอา ผู้มีพระคุณท่านหนึ่งของแม่ที่จังหวัดหนึ่งทางภาคอีสานตอนบน ซึ่งมีอาการป่วยหนัก เมื่อเดินทางไปถึงก็ไปเยี่ยมคุณอาที่บ้าน เอาบุญไปฝาก ทำตามหลักวิชชาที่ได้เรียนรู้มา ว่า เวลาเยี่ยมคนเจ็บป่วยไข้ ให้คุยแต่เรื่องให้กำลังใจ เรื่องบุญ งดเรื่องปัญหาทั้งเก่าและใหม่ ผู้ป่วยจะได้มีกำลังใจ.
หลังจากนั้นก็ได้ไปกราบนมัสการพระลูกชายของคุณอาซึ่งบวชอยู่ที่วัดแห่งหนึ่งขณะที่เพิร์ธนี่กำลังเข้าไป ก็เห็นมีผี 2 ตนนั่งนั่งแกว่งขาอย่างสบายใจอยู่บนหลังคา ณ อาคารหลังหนึ่ง. เธอเล่าว่าตลอดทางที่ผ่านมาแถวนี้มีแต่ผีทั้งนั้น
ก็ไม่แปลก นะ เพราะ ที่ไหนมีการไหว้ผี เลี้ยงผี เล่นของพวกไสยศาสตร์ มนต์ดำ ผีก็จะเยอะ ตามมีข่าวบ่อยผีแม่หม้าย ผีปอบ ผีกระสือ โดนของปล่อยของ โดนคุณไสยกัน.
เมื่อพบพระที่เป็นลูกคุณอา ก็ได้อนุโมทนาบุญและถามไถ่สารทุกข์สุขดิบกัน และท่านก็ได้มอบวัตถุเครื่องรางของขลังของสำนักท่านให้ทั้งสามคนพ่อแม่ลูก
ซึ่งเมื่อได้รับมาแล้ว โดยเฉพาะเพิร์ธนี่ มีความรู้สึกว่าไม่อยากได้ สัมผัสได้ถึงว่าไม่ใช่วัตถุมงคล น่าจะเป็นพวกของเนื่องด้วยอวิชชา พวกไสยศาสตร์ มนต์ดำ มากว่าเพราะ รู้สึกร้อนรุ่มใจ ไม่เย็นใจสบายใจ แต่ด้วยความเกรงใจจึงรับมาไว้.
มงคล หมายถึง เหตุแห่งความเจริญ ตามหลักวิชชา หากเป็นวัตถุมงคล รับแล้วต้องรู้สึกสุขกายสุขใจ เย็นกายเย็นใจ หากรับแล้วไม่เย็นกายเย็นใจ กลับทุกข์กายทุกข์ใจวัตถุนั้นก็ไม่น่าจะเป็นมงคลนะ.
หลวงปู่วัดปากน้ำพระผู้ปราบมาร เรียกวัตถุมงคลของท่านว่า พระของขวัญ ท่านจะมอบเป็นของที่ระลึกให้ผู้ที่มาร่วมทำบุญ เช่นพระผงรุ่นแรก ท่านดำริสร้างโรงเรียนพระปริยัติ ใครร่วมบุญ 25 บาทในสมัยนั้น ท่านก็จะมอบให้ 1 องค์ เพื่อตรึกระลึกนึกถึงบุญที่ได้ถวายร่วมสร้างศาสนสถาน วิหารทานวัตถุทานที่มีอานิสงส์มาก พร้อมคู่มือแนะนำการใช้
คือ ให้นึกถึงพระของขวัญเป็นสังฆานุสติ นึกเป็นนิมิตสำหรับเจริญสมาธิภาวนา นึกไว้ที่กลางท้อง ควบคู่ไปกับคำภาวนา สัมมา อะระหัง นึกให้พระของขวัญใส ดุจกระจกคันฉ่องส่องเงาหน้า แล้วอธิษฐาน อาราธนาบารมีของพระพุทธเจ้า ขอให้ความปรารถนาที่ดีในการสั่งสมบุญ สร้างบารมีให้สำเร็จ.
การนึกถึงพระรัตนตรัย (พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์) และนึกบุญบ่อยๆ เท่ากับได้ทำบุญบ่อยๆ บุญย่อมนำความสุขและความสำเร็จ มาให้ ความเป็นมงคลก็จะเกิด แบบนี้ถึงจะเรียกว่า วัตถุมงคล นะ.
เล่าเรื่องนี้ อดคิดถึงหลวงพ่อธัมมชโย ท่านเคยเล่าให้ฟังเมื่อนานมาแล้วว่า ท่านมีพระของขวัญปากน้ำรุ่น 1 เยอะเพราะลุงเปล่ง อุปัฏฐากหลวงปู่เก็บไว้ให้ท่าน สมัยทุ่งนาฟ้าโล่ง ช่วงสร้างศูนย์พุทธจักรปฎิบัติธรรม ก่อนมาเป็นวัดพระธรรมกายในปัจจุบัน มีกำลังหน่วยงานทั้งข้าราชการ ทหาร ตำรวจ พลเรือน มาช่วยกันปรับพื้นที่ ขุดดิน ทำคลอง ทำถนน ปลูกอาคารชั่วคราว ปลูกต้นไม้ ฯลฯ ท่านอยากจะตอบแทนน้ำใจ จึงนึกถึงพระของขวัญที่มีอยู่.
ท่านบอกว่า ใจหนึ่งก็นึกหวงแหนอยากเก็บไว้ เพราะเป็นของเนื่องด้วยหลวงปู่พระผู้ปราบมารทำขึ้นมา และเป็นพระเป็นไม่ใช่พระตาย แต่ก็ตัดใจเพราะต้องการตอบแทนเป็นสินน้ำใจ และผู้รับย่อมดีใจ เพราะในสังคมพระเครื่อง พระของขวัญของหลวงปู่ฯเป็นที่ต้องการอย่างมาก แม้ในปัจจุบันใครๆก็อยากได้อยากเป็นเจ้าของ. ไม่ใช่เพราะมูลค่า แต่เพราะอานุภาพมากกว่า.
เหตุสำคัญที่ทำให้ท่านตัดใจได้ก็คือ ท่านคิดแบบนี้ วิชชาของหลวงปู่พระผู้ปราบมาร คุณยายอาจารย์ฯ ก็ถ่ายทอดให้ท่านหมดแล้ว แล้วจะไปเสียดายทำไม มอบตอบแทนน้ำใจเขาไปดีกว่า ต่อไปในภายหน้าจะทำเมื่อไหร่ ทำขึ้นใหม่ก็ทำได้ หลักวิชชาก็มีอยู่แล้ว ท่านดำริแบบนี้จึงมอบให้จนหมด แถมได้ความปลื้มใจในฐานะผู้ให้ อีก.
เรื่องพระของขวัญ วัตถุมงคลจะขอเล่าในตอนต่อไปเพื่อไม่ให้ตอนนี้ยาวเกินไป เดี๋ยว FC ต่อว่าอีก 555 ในตอน ทำน้ำมนต์เอง.
มาเพิร์ธนี่ต่อนะ เมื่อสนทนากันพอสมควรและรับเครื่องลางมา ก็ได้เวลาก็กราบลา แต่ขณะที่ออกมาอยู่หน้ากุฏิของพระลูกชายอา ก็มีสายตาคู่หนึ่งจับจ้องมองมาทางสามพ่อแม่ลูก จากอาคารใกล้ๆกัน และเพิร์ธนี่ เธอก็จำได้ อาคารนั้นก็คืออาคารที่เธอเห็นผี 2 ตนนั่งแกว่งขากันอยู่ตอนขาเข้านั่นเอง.
เรื่องราว Ep.6 ตอน ช่วยอาหลุดจากบริวาร จะนำไปสู่สิ่งที่สำคัญในชีวิตของเธอ พบกันเร็วๆนี้ แต่ก็ขึ้นอยู่กับเวลากับอารมณ์ บวกกับไลค์ความนิยมแสดงว่ามีคนสนใจ.
ปล.บทความเฉพาะผู้ที่เชื่อเรื่องกฎแห่งกรรม ตายแล้วไม่สูญ นรกสวรรค์มีจริง บุญบาปมีจริง ผลของทานและการอุทิศกุศลให้มีจริง ยังมีบุคคลที่เข้าถึงธรรมจริง.
สวัสดี/เจริญพร
มนวีโร ภิกฺขุ
26 มิถุนายน พุทธศักราช 2563
ณ วัดพระธรรมกายคลองสาม ปทุมธานี
#ธรรมะริมทางไปที่สุดแห่งธรรม
