ข้อคิดอิฐดิบ
ช่างทำอิฐคนหนึ่ง กำลังใส่อิฐลงไปในเตาเผาทีละก้อน อิฐก้อนหนึ่งเริ่มตัวสั่นเทาด้วยความกลัว เมื่อคิดว่ากำลังจะถูกไฟที่ลุกโชนเผาไหม้เกรียมในไม่ช้า
“อย่ากลัวไปเลยน้องชาย”
อิฐก้อนอื่น ๆ พากันปลอบมัน
“นั่นน่ะเป็นโอกาสที่หายากนะ เพราะการเผาไฟจะทำให้เราเป็นประโยชน์”
แต่อิฐขี้กลัวก้อนนั้นไม่ยอมเชื่อ มันพยายามหลบหลีกให้พ้นมือของช่างทำอิฐ ในที่สุดก็เข้าไปแอบอยู่ในกองฟางและสามารถหลบเลี่ยงการถูกเผาได้สำเร็จ
ต่อมาอิฐก้อนนี้ได้พบกับบรรดาอิฐที่ถูกเผาไฟแล้วอีกครั้งหนึ่ง อิฐเหล่านั้นต่างรู้สึกเสียดายที่มันไม่ถูกเผาไฟ แต่มันก็ไม่สนใจ มันเห็นว่าเพื่อนๆของมันไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปมากเลย ไม่เพียงแต่มีสีน้ำตาลเข้มขึ้นกว่าเดิมแถมยังดูเข้มแข็งมากขึ้นด้วย
ในไม่ช้าคนงานก็มาขนอิฐทั้งหลายออกไป คนงานคนหนึ่งสังเกตเห็นอิฐก้อนที่ไม่ได้ถูกเผาไฟอยู่ในกอง
“ข้าสงสัยว่ามันรอดจากการถูกเผาไฟไปได้ยังไง”
เขาพูดพลางถอนใจ แล้วหยิบมันขว้างทิ้งไป
อิฐที่ไม่ได้ถูกเผาไฟเริ่มเสียใจในการกระทำของมัน เมื่อเห็นเพื่อนของมันถูกลำเลียงออกไปจากที่นั่นด้วยความร่าเริงเบิกบาน แล้วมันก็ถูกทอดทิ้งให้อยู่โดดเดี่ยวเพียงก้อนเดียวที่นั่น และเมื่อลมพัดกระหน่ำและฝนตกลงมา มันก็ค่อยๆเสียรูปร่างไป จนกลายเป็นเพียงโคลนตมในที่สุด
การได้รับการอบรม สั่งสอน และอดทนที่จะเรียนรู้สิ่งต่างๆให้สำเร็จจะทำให้ตัวของเรามีประโยชน์ต่อทุก ๆ คน
สภาวะที่กดดัน และต้องพบกับอุปสรรคหลายๆอย่างในชีวิตเป็นเพียงแค่บทพิสูจน์ความกล้าหาญของเราเท่านั้นเอง
ถ้าเราสามารถผ่านมาได้แล้ว จะทำให้เราเข้มแข็งขึ้น สามารถที่จะดำเนินชีวิตไปในทางที่ถูกต้องได้อย่างภาคภูมิใจ และประสบความสำเร็จในชีวิตได้เป็นอย่างดี
อุปสรรคที่ทานทน จะหลอมคนให้ทนทาน
เจริญพร
พระมหาสมชาย ฐานวุฑฺโฒ
