สรุปโอวาทการปฏิบัติธรรมที่ ๘๖
หยุดกับนิ่งอย่างมีความสุข : เป็นฝ่ายโปรด เน้นสอนธรรมะเป็นกระทรวงศึกษาธิการ ไปสอนเขา ความละเอียดไม่ต้องเท่าเทียมกันก็ได้ แต่กระทรวงกลาโหมต้องละเอียดเท่าเทียมกัน เพราะต้องไปพร้อม ๆ กัน ไปกันเป็นทีม ถึงจะไปสู้เขาได้ ต้องละเอียดทัน ๆ กัน ตอนนี้เรายังละเอียดไม่เท่าเทียมกัน ถ้าเข้าสู่สนามรบก็จะสู้เขาได้ในระดับหนึ่ง เราจะรู้เห็นไปตามความเป็นจริง ก็จักขุ ญาณ ปัญญา วิชชา แสงสว่างนั่นแหละ ซึ่งทั้งหมดนี้ก็ขึ้นอยู่กับหยุดกับนิ่งอย่างมีความสุขและความบริสุทธิ์
ผู้เข้าถึงธรรมกายเป็นที่ต้องการของชาวสวรรค์ : ผู้ที่จะ “เข้าถึงธรรมกาย” และ “เป็นธรรมกาย” เป็นที่ต้องการของชาวสวรรค์ทั้งหลาย อยากให้ไปเป็นสหายด้วย อยากอัญเชิญไปอยู่ด้วย เพราะเข้าใกล้ธรรมกายแล้วมีความสุข มันชุ่มอกชุ่มใจ เย็นอกเย็นใจ มีกำลังใจสูงส่ง อยากอยู่ใกล้เหมือนร่มไม้ใหญ่ที่เกิดความอบอุ่นใจ ปลอดภัย มีปีติสุข กล้าคิด กล้าพูด กล้าทำความดี ธรรมกายจึงเป็นของประเสริฐเลิศนัก
ภารกิจที่สำคัญ : ทหารเข้าสู่สมรภูมิที่ปลดปล่อยตัวเอง และมวลมนุษยชาติให้พ้นจากการเป็นบ่าวเป็นทาสของพญามาร เป็นภารกิจที่สำคัญ ต้องถามใจตนเองว่า อยากจริง ๆ หรืออยากตามกระแส อยากเพราะเห็นประโยชน์ อยากเพราะเห็นโทษในชีวิตแบบโลกๆ เห็นภัยในวัฏฏะจริงๆ ไม่ใช่อ่านตามทฤษฎี แต่เห็นแล้ว เบื่อหน่ายจริงๆ เบื่อหน่ายสุดขีด อยากพ้น อยากพบพระผู้ปราบมาร อยากปราบมาร เป็นขั้นเป็นตอนอย่างแท้จริง เพราะเราต้องเป็นที่พึ่งของตัวเราเอง ไม่งั้นไม่ได้ ต้องถามตัวเอง ลูกต้องไปทบทวนประวัติศาสตร์ว่า พระเดชพระคุณหลวงปู่ในยุคนั้น อยู่กันอย่างไร มีข้อวัตรปฏิบัติอย่างไร นี่! เรามาไม่ทันคุณยายอาจารย์ฯ ก็ศึกษาจากแบบแผนข้อวัตรปฏิบัติของคุณยายว่า ท่านทำอย่างไร ท่านก็สอนอย่างนั้น ผ่านการฝึกฝนอบรมตนเองแล้ว จึงนำมาถ่ายทอด แม้ท่านไม่มีชีวิตอยู่ แต่ท่านยังอยู่กับเราด้วยคำสอน
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๑
