นิทานจีนสอนลูกรัก ตอน มีมากต้องแบ่งปัน

วันที่ 29 พย. พ.ศ.2565

นิทานจีน สอนลูกรัก
ตอน มีมากต้องแบ่งปัน
 

นิทานจีนสอนลูกรัก , นิทานจีน , นิทานสอนใจ , นิทานธรรมะ , นิทานสอนลูกน้อย , นิทานสอนเด็ก , นิทาน , ภาษิตจีน , นิทานสั้น , นิทานสั้นพร้อมข้อคิด , นิทานข้อคิดสอนใจ , นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า , นิทานพื้นบ้าน , นิทานเด็ก , นิทานสอนเด็ก , นิทานการ์ตูน , การ์ตูน , การ์ตูนธรรมะ , การ์ตูนสี่สี , นิทานสี่สี , สัตว์น่ารัก , นิทานสัตว์ , การ์ตูนสัตว์ , การ์ตูนไทย , ธรรมะ , ธรรมะออนไลน์ , พุทธประวัติ , การ์ตูนเด็กดี , ศาสนาพุทธ , พระพุทธศาสนา , สื่อธรรมะ , ธรรมกาย , วัดพระธรรมกาย , สื่อสีขาว , Tale , Fairytale , cartoon , กัลยาณมิตร , นิทานธรรมะออนไลน์ , การ์ตูนเด็ก , ภาพการ์ตูนสวย , การ์ตูนคุณธรรม , รักการอ่าน , บันทึกรักการอ่าน , อีสป , นิทานอีสป , นิทานจีน สอนลูกรัก ตอน มีมากต้องแบ่งปัน


            เมื่อถึงฤดูหนาวหิมะตกโปรยปรายไปทั่วเมืองซ่ง เจ้าเมืองซ่งสวมเสื้อคลุมที่ทำด้วยขนสัตว์ตัวใหญ่ยาวจรดปลายเท้า

            ขณะที่นั่งจิบน้ำชาชมสวนที่ปกคลุมไปด้วยหิมะอยู่หน้าเตาผิงในห้องโถงใหญ่นั้น เจ้าเมืองซ่งก็กล่าวกับอาเจิ้งที่เป็นคนสนิทว่า
            "ฮูหยินบอกข้าว่า พวกชาวบ้านไม่ค่อยจะชื่นชอบข้ามากนักเจ้ารู้ไหมเป็นเพราะเหตุใด"

            อาเจิ้งได้ฟังเช่นนั้นจึงชำเลืองมองผลไม้นานาชนิดๆ ที่อยู่ในตะกร้าใบใหญ่ที่อยู่บนโต๊ะ และเสื้อคลุมตัวใหญ่ยาวจรดพื้นที่ทำด้วยขนสัตว์หนานุ่มของเจ้าเมืองช่ง และกล่าวว่า
            "ตอนเด็กๆ บิดาของข้าพเจ้าเคยเล่าให้ฟังเสมอว่าในสมัยก่อนนั้น บรรดาเจ้าเมืองที่ราษฎรจะรักใคร่และเทิดทูลนั้นมักจะเป็นเจ้าเมืองที่แบ่งปันข้าวปลาอาหารให้ราษฎรในยามฤดูแล้ง เมื่อราษฎรเก็บเกี่ยวข้าวและพืชผลไม้ได้ ครั้นเมื่อถึงฤดูหนาวเจ้าเมืองผู้นั้นก็จะนำเสื้อผ้าอาภรณ์ไปแจกจ่ายให้กับราษฎรผู้ยากไร้ที่ต้องทนทุกข์เหน็บหนาว ตลอดฤดูหนาวอันยาวนาน"

             เมื่อเจ้าเมืองช่งได้ฟังเช่นนั้นก็ถึงกับอึ้ง ในวันรุ่งขึ้นเขาจึงออกจากจวนนำอาหารและผ้าห่มกับเสื้อกันหนาวไปแจกจ่ายให้กับราษฎรผู้ยากไร้ทั่วแคว้นเลยทีเดียว

 

 ยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคล Total Execution Time: 0.032354152202606 Mins