สรุปโอวาทการปฏิบัติธรรมที่ ๙๗
เปลี่ยนความสับสน ให้เป็นความสุขสันต์ : ข้างนอก ใจเขาสับสน พอเอาใจเขามาหยุดได้ ก็มีความสุข เปลี่ยนความสับสนให้เป็นความสุขสันต์ พอสับสนแล้ว ก็ไม่รู้จะทำยังไงถึงจะดี ให้ไปตักบาตรเอง ก็ไม่มีอารมณ์จะตัก คิดไม่ออก ก็เลยจัดโปรแกรมตักบาตรพระแสนรูป พอเห็นตักกันเยอะ ๆ เข้าก็เลยมาตักกันใหญ่ แล้วก็นิมนต์พระมา ยกท่านให้สูงส่ง
ต้องฝึกให้เป็นนักค้นคว้า นักวิจัยภายใน ฝึกทำ R&D : สมัยพระเดชพระคุณหลวงปู่ท่านก็ทำ R&D นะ ท่านใช้คำว่า “ค้นวิชชา”มีสถานที่ค้นเรียกว่า “โรงงาน” หลวงพ่อก็เห็นว่าคำว่า R&D ความหมายมันก็อย่างเดียวกัน เลยเอามาใช้ เราฝึกค้นวิชชาด้วยการทำวิชชา
ความมั่นใจ และหายสงสัย : ความสุข ความบริสุทธิ์ ความละเอียดของใจมีจักขุ ญาณ ปัญญา วิชชา แสงสว่างจะมาพร้อมกันจะมีความมั่นใจและหายสงสัย ใจจะรวมเป็นหนึ่ง เรียกว่า เอกัคคตาให้หยุด ให้นิ่งแน่น ผ่านดวง ผ่านองค์พระ ลูกทำดีมาระดับหนึ่งแล้ว ปล่อยวางทุกสิ่ง ทิ้งทุกอย่าง นิ่งอย่างเดียว ถ้าใจนิ่งแน่น ก็จะนุ่มนวล ละเอียดเข้าไปเรื่อย ๆ เมื่อลูกไม่เอาใจออกไปข้างนอก ใจก็จะติดอยู่ภายในเพียงอย่างเดียว อย่าไปตั้งใจมาก ทำใจให้นุ่มนวล เบาสบาย ก็จะเข้าไปได้เองอย่างง่าย ๆ สบาย ๆ ให้ผ่านดวง ผ่านองค์พระ ใครละเอียดแล้ว ก็ไปต่อเลย ไม่ไปไม่ได้ ถ้านิ่งสนิทจริง ๆ จะเร็วแรงมาก ต้องนิ่งแน่นให้สมบูรณ์ ต้องให้เป็นจริงๆ ให้หายสงสัย อย่าไปกลัวว่าจะช้า หลวงพ่อไม่เคยคิดอย่างนั้น คิดแต่เพียงว่า อยากให้ลูกทุกคนหยุดได้สนิทจริงๆ ละเอียด และนิ่งแน่นจริงๆ ให้หายสงสัย นิ่งในนิ่ง นิ่งในนิ่ง เข้าไปเรื่อย ๆ นะจ๊ะ จนกว่าใจจะนิ่ง นุ่มนวล นิ่งกับนุ่มนวลจะมาคู่กัน แล้วใจจะนิ่งแน่นไปเรื่อย ๆ เอง
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๑
