ชาตินี้สำคัญมาก
ชาตินี้สำคัญมากจริงๆ นะ เราจะแพ้ไม่ได้เด็ดขาด บนเส้นทางแห่งการสร้างบารมีนี้ใครจะมาเร็วหรือมาช้า...ไม่สำคัญ แต่สำคัญอยู่
ที่ว่า “เมื่อได้มาถึงเส้นทางสายนี้แล้ว จะประคับประคองตนเองให้อยู่สร้างบารมีไปกับหมู่คณะให้ได้ตลอดรอดฝั่ง...จนกว่าจะถึงเป้าหมาย คือ ที่สุดแห่งธรรมได้ไหม”
ชาตินี้สำคัญมาก ถ้าแพ้ชาตินี้ก็จะแพ้ไปเรื่อยๆ ชาตินี้เป็นชาติสุดท้ายที่เรารู้ว่าอะไรเป็นอะไร แต่ว่าไม่ใช่ชาติสุดท้ายที่ไปถึงที่สุดแห่งทุกข์ แต่เป็นชาติสุดท้ายที่เรารู้ว่า “เราเกิดมาทำไม อะไรคือเป้าหมายที่แท้จริงของชีวิต อะไรเป็นสาเหตุแห่งความทุกข์ แล้วเราจะไปดับเหตุแห่งความทุกข์นั้นได้อย่างไร" นี่เรารู้ตรงนี้แล้ว
เพราะฉะนั้น ถือว่าเป็นชาติสุดท้ายของเรา ถ้าชาตินี้ใครแพ้จะพลัดหลุดไปจากเส้นทางธรรมกาย หลุดไปเลย คราวนี้จะไม่ทันกันแล้ว แพ้ตลอดชาติ
ถ้าเราปฏิญาณตนเป็นนักสู้ นักรบแห่งกองทัพธรรม ต้องสู้จนกว่าชีวิตจะหาไม่ ถ้าแพ้ไอ้ดำถือว่าเสียศักดิ์ศรีทีเดียว เพราะเกิดมาปราบมัน แต่กลับเป็นมันปราบเรา เสียศักดิ์ศรีมาก โน่น...ไปอยู่คนสุดท้าย หมายความว่า แถวยาวเท่าไร ต้องไปอยู่คนสุดท้าย
ถ้าไปทั้งทีมก็ไปอยู่คนสุดท้าย....บ๊วยเลย เราต้องการเป็นบิ๊ก....ไม่ใช่บ๊วย เตือนตัวเองด้วย เตือนซึ่งกันและกันด้วย เพื่อเราจะได้ไป
พร้อม ๆ กัน ไปอยู่ในแนวหน้า ไปศึกษาวิชชาธรรมกาย ไปปราบพญามารด้วยกันจนกว่าจะถึงที่สุดแห่งธรรม
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๓
