สรุปโอวาทการปฏิบัติธรรมที่ ๒๖๑
ตรัสรู้ คือ รู้แจ้งที่เกิดจากการเห็นแจ้ง : ตรัสรู้ ก็คือ รู้แจ้งที่เกิดจากการเห็นแจ้ง รู้ได้เพราะเห็น เห็นได้เพราะสว่าง สว่างได้เพราะนิ่ง นิ่งได้เพราะทิ้งทุกอย่าง วางทุกสิ่ง ต้องทิ้งทุกอย่างนิ่ง ๆ นุ่ม ๆ จุดเล็ก ๆ เข้าไปสู่ที่กว้าง ที่เดิมหนาแน่นกว้างขวาง นิ่งในนิ่งอย่างสบาย ๆ หยุดกด ๆ ก็ไม่ได้ ต้องหยุดอย่างสบาย ๆ นิ่ง นุ่ม ถึงจะเร็วแรง ให้ใจจดจ่อกับเรื่องธรรมะ ผ่านจุดเล็กใสเข้าไปให้สะอาด บริสุทธิ์ จะผ่านเข้าไปได้ต้องนิ่ง นุ่ม อย่างสบาย ๆ ไปฝืน ไปพยายามไม่ได้เลย ต้องสบาย ๆ ถ้าสบายจะดูอะไรก็ชัด ดูอะไรก็ได้ ดูสบายๆ ดูอย่างเพลินๆ ง่ายๆ ดูอย่างมีความสุข นิ่งกับสุข เฉยกับสุข ต้องอยู่คู่กัน ตรงนี้สำคัญ ถ้ายังไม่มีความสุขก็แสดงว่าเฉยไม่จริง อย่ากด อย่าดันอย่าไปเค้น ดูอย่างสบาย ๆ ถ้ามีความรู้สึกไปกด ไปเค้น ไม่ใช่แล้ว
บรรลุธรรมได้ด้วยความเพียร : ความขยันหมั่นเพียรเป็นหัวใจสำคัญในการปฏิบัติธรรม ผู้รู้ทั้งหลายที่ท่านได้บรรลุธรรมก็อาศัยความเพียร สิ่งที่เป็นปฏิปักษ์ต่อความขยันหมั่นเพียรก็คือ ความเกียจคร้านนั่นเอง ซึ่งมีวิธีแก้ได้ด้วยคำเพียงคำเดียวเท่านั้นก็คือ “ขยัน” ถ้าขยันได้ความเกียจคร้านก็จะหมดไป
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๓
