สรุปโอวาทการปฏิบัติธรรมที่ ๒๗๑
ถ้านึกนิมิตแล้วตึง ก็ต้องนิ่ง ๆ เฉยๆ : (พระลูกชาย: หลวงพ่อครับ ถ้าหากนำภาพมาแปะติด แต่ก็ยังไม่มีความสุข จะให้ดูนิ่ง ๆ ต่อไป หรือต้องกลับมาเริ่มต้นใหม่ครับ) มีให้ดูก็ดีถมไปแล้ว ก็ให้ดูต่อไป เหลืออีกขั้นเดียวก็มีความสุข แต่ไม่ตึง ให้ดูภาพต่อไปอีกนิด เดี๋ยวจะมีความสุข ถ้าตึงก็ไม่ต้องนึกอะไร ก็เหมือนสมัยหลวงปู่ ถ้าตึงไม่ต้องนึกนิมิต เพราะถ้านึกนิมิตแล้วตึง ก็ต้องนิ่ง ๆ เฉยๆ ถ้านึกนิมิตแล้วไม่ถึง ถ้านึกได้ก็เป็นบริกรรมนิมิต แต่ถ้าแปะติดก็เป็นอุคคหนิมิต เป็นขั้นๆ ไปตามลำดับ
ลืมตา หรี่ตา และหลับตา : (พระลูกชาย: หลวงพ่อครับ ที่ผ่านมาผมจะติดกดลูกนัยน์ตา คือ ลืมตา หรี่ตา และก็หลับตาให้เหลือ ๑ มิล ผมก็ทำไปจากปรือๆ แล้วตาก็หลับไปเอง กระผมก็จะคอยคำนึงถึงว่า เรากดลูกนัยน์ตาหรือเปล่า จะคอยกังวลตรงนี้ครับ แต่ก็มีความสุขอยู่ตลอดครับ) ที่หลวงพ่อบอกให้ฝึก ลืม หรี่ หลับ สำหรับผู้ที่ยังติดเรื่องลูกนัยน์ตาอยู่ ต้องฝึกให้ไปถึงจุดที่ไม่เกี่ยวข้องกับลูกนัยน์ตานั่นแหละ คราวนี้ล่ะสนุกกันใหญ่ พอเข้าไปข้างในจริงๆ ไม่ได้ใช้ลูกนัยน์ตาเลย และก็ต้องฝึกให้ได้ทุกๆ อิริยาบถ นั่ง นอน ยืน เดิน ตรงนี้สำคัญนะ ฝึกให้ชัดเท่ากันหมดเลย ต้องนิ่งถึงจะเคลื่อนเข้าไปได้ ใจจะตั้งมั่น นิ่งแน่น มีพลัง
คุณครูไม่ใหญ่
จาก หนังสือง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๓
