สรุปโอวาทการปฏิบัติธรรมที่ ๒๘๔
เห็นและก็ประคองก็นิ่งแน่นเข้าไปเรื่อยๆ : (พระลูกชาย: ช่วงนี้ผมก็ทบทวน คือ ทำง่าย ๆ สบาย ๆ พอจับจุดตรงนี้ก็ประคองไปเรื่อย ๆ เป็นไปตามมิเตอร์วัดครับ ความสุข ความบริสุทธิ์ ขึ้นมาเอง มีบางช่วงเผลอไปทำยาก ๆ แต่ก็รู้ตัว) ยังมีอยู่อีกหรือ....ทำยาก ๆ (พระลูกชาย: มีอยู่นิด ๆ ครับ แต่ก็รู้ตัวได้เร็วมากขึ้น ก็รีบปรับมาในเส้นทางที่ง่าย ๆ ทันทีเลยครับ) น่าจะจับได้แล้ว พอจับได้แล้วก็แปะติด ก็แค่นั้นเอง
ทำไมพระที่บวชใหม่ จึงนั่งได้ดี เรียกว่าปลีกวิเวกกันเลยล่ะ ตี ๒ ตื่นขึ้นมาก็ลุยนั่งกันเลย อย่างเห็นแล้วหาย หายได้ไง ปล่อยให้หลุดไปได้ไง เห็นและก็ประคอง....ก็นิ่งแน่นเข้าไปเรื่อย ๆ ก็แค่นี้เอง ไม่งั้นก็ไปต่อไม่ได้ ไม่น่าหาย ก็นิ่ง ๆ ต่อไป หายเพราะไม่ดู ถ้าดูจะนิ่งแน่น ใจจะนิ่งแน่น
เครื่องติด ไฟติด ใจติด ก็อยู่ตรงนั้น : (พระลูกชาย: ผมนิ่ง ๆ ให้เป็นไปเอง นิ่งแน่นเข้าไปเรื่อย ๆ นิ่งในนิ่ง กายเบาใจเบา พอถึงจุดนี้จะติดแล้วครับ ไม่หลุด พอเครื่องติดก็มีอารมณ์อยากจะดูต่อ) ใช่ มันต้องเป็นอย่างนี้ จะไม่หลุด พอเครื่องติด ไฟติดใจติด ก็อยู่ตรงนั้น อยากจะดูต่อไปเรื่อยๆ
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๓