บนเส้นทางสายกลางมีแต่สุข...ไม่มีเบื่อ
เส้นทางสายกลางนี้ตั้งแต่เบื้องต้น คือ ปฐมมรรค จนกระทั่งไปถึงที่สุดแห่งธรรม เป็นเส้นทางสายเดียวที่เรียกว่า “เอกายนมรรค” เป็นทางเอกสายเดียว เป็นหนึ่งไม่มีสองทาง ไม่มีทางลัดอื่นใด มีแต่ทางตรงกลาง เหมือนท่อที่กลวงตรงกลางเป็นท่อเดียว เพราะฉะนั้นสิ่งที่เราจะเห็นในเส้นทางสายกลาง ก็จะต้องเห็นเช่นเดียวกับที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระอรหันต์ และพระเดชพระคุณหลวงปู่พระผู้ปราบมารท่านได้เห็นได้บรรลุ จะผิดแผกแตกต่างจากนั้นไปไม่ได้ เพราะเป็นเส้นทางเดียว ไม่มีแยกทางไหนเลย ถ้าใครกล่าวว่ามีทางลัดอ้อมไปได้ ถือว่ากล่าวคำสอนของพระเดชพระคุณหลวงปู่พระผู้ปราบมาร
มีทางตรงกลางเส้นเดียวนะ จะต้องผ่านประสบการณ์ไปทุกขั้นตอน จะไม่ผ่านไม่ได้ ก็ต้องเห็นแสงสว่าง เห็นดวงธรรม เห็นกายภายใน เห็นพระธรรมกายไปเรื่อย ๆ เดินอย่างนี้ในเส้นทางสายกลางจึงจะถูกต้อง แล้วไม่มีอะไรเลอะๆ เทอะๆ ไม่เห็นอะไรผิดไปจากนี้
ความเบื่อหน่ายก็ไม่มีในพระธรรมกาย บางคนเคยมาเล่าให้หลวงพ่อฟังว่า “ไม่เห็นมีอะไรเลย เห็นมีแต่องค์พระ องค์พระเห็นแล้วน่าเบื่อ” ถ้าเขาพูดอย่างนี้ ก็แสดงว่ายังเข้าไม่ถึงเพราะความเบื่อนั้นต้องไม่มี ในนั้นมีแต่ความบันเทิงใจ จนกระทั่งไม่อยากจะได้อะไร มีแต่ความสุข มีความบริสุทธิ์ มีความรู้แจ้งเห็นแจ้งอยู่ในกลางนั้น แล้วก็จะทำให้มีความเห็นตรงต่อหนทางพระนิพพานไม่อยากเด่นอยากดัง ไม่ต้องการคำชม ไม่หวั่นไหวในคำติ รู้สึกเฉย ๆ มีแต่ความสุขกับความบริสุทธิ์อย่างเดียว เข้าไปสู่ข้างในไปเรื่อย ๆ ไปตามลำดับ กลางของกลางเข้าไปเรื่อย ๆ เลย
ตอนนี้สวดธัมมจักกัปปวัตตนสูตรกันไปถึงไหนแล้ว สวดให้กายเบาใจเบา เราก็ต้องไปชักชวนกันมาสวดมาก ๆ ที่พระมหาธรรมกายเจดีย์ พระมหาเจดีย์พระพุทธเจ้าล้านพระองค์ ตรงนั้นสว่างมาก ๆ เลย สว่างทั้งกลางวันและกลางคืน แม้แต่เทวดายังลงมาสวดกันต่อเนื่องเลย ยิ่งสวดยิ่งสว่าง สวดธัมมจักกัปปวัตตนสูตรที่พระมหาธรรมกายเจดีย์นี้ได้บุญเยอะมาก ๆ เบื่อกันบ้างไหมที่สวดบทซ้ำ ๆ ซึ่งก็ไม่น่าเบื่อกัน เพราะยิ่งสวดจะทำให้จิตเป็นสมาธิ จะเกิดกระแสความบริสุทธิ์เกิดขึ้น ยิ่งมาสวดกันมาก ๆ กระแสแห่งความบริสุทธิ์ก็จะยิ่งมาก แล้วปัญหาต่าง ๆ ก็จะหมดไปเอง
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่มที่ ๖
