บทที่ ๗๖
บุญเป็นมิตรติดตามไปในโลกหน้า
มิตร แปลว่า เพื่อนรักใคร่คุ้นเคย
มารดา ชื่อว่า เป็นมิตรในเรือน เพราะเป็นผู้ให้ความรักใคร่คุ้นเคยตั้งแต่บุตรอยู่ในครรภ์ ทั้งยังมีอุปการะเลี้ยงดูแนะนำแต่สิ่งที่เป็นประโยชน์แก่บุตร
ยานพาหนะ ชื่อว่า เป็นมิตรของคนเดินทาง เพราะทำให้ไม่ต้องลำบากด้วยภัย คือ แดด ลม ฝน ไม่สิ้นเปลืองเวลา และช่วยทำกิจที่พึงประสงค์ ให้สําเร็จลุล่วงได้โดยรวดเร็ว
แต่ทั้งมารดาและยานพาหนะ เป็นมิตรได้ก็เฉพาะแต่ในโลกนี้เท่านั้น
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเห็นการเวียนว่ายตายเกิดของสัตว์ทั้งหลาย ทรงค้นพบว่าบุญ เป็นเหตุนำความสุขมาให้แก่สัตว์ทั้งหลายในโลกหน้า จึงตรัสว่า บุญที่บุคคลกระทำไว้1 เป็นมิตรติดตามไปในภพหน้า
การเข้าถึงฐานะของความเป็นเศรษฐี มหาเศรษฐีได้ก็เพราะบุญ การเข้าถึงความเป็นกษัตริย์ พระเจ้าจักรพรรดิได้ก็เพราะบุญ การบรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ก็เพราะบุญ
บุญมีอุปการะมากอย่างนี้ การสั่งสมบุญจึงเป็นเรื่องของคนมีปัญญา มองการณ์ไกล หาเครื่องป้องกันภัยในวัฏสงสาร
บุคคลผู้สั่งสมบุญไว้ดีแล้ว ย่อมมีความสุขในโลกทั้งสอง
ในโลกนี้ เมื่อระลึกนึกถึงบุญที่ตนกระทำไว้ ย่อมมีความปีติ อิ่มเอิบ เบิกบานใจเป็นเครื่องตอบแทน
ในโลกหน้า บุญย่อมคอยต้อนรับผู้ทำความดี ประดุจหมู่ญาติคอยต้อนรับบุคคลอันเป็นที่รัก ที่จากไปนานแล้วกลับมาด้วยความสวัสดี
1มิตตสูตร มก. ๒๔/๒๗๔, มจ. ๑๕/๖๘
