เรื่องของโอโม กล่องที่ 24 : โรเนียวใบฎีกา
กิจกรรมของสมาชิกบ้านเกื้อหนุนจ้ะ ในช่วงที่ตั้งบ้านใหม่ๆ เป็นบุญจัดสรร ที่จะได้โรเนียวใบฎีกาของงานกฐินปี 2527 ซึ่งเดิมเอกสารงานบุญต่างๆก็จะผลิตที่อาคารที่มีในวัดเช่นอาคารสองชั้น หรือแม้แต่ห้องสันทนาการที่อาคารมหาพรหม ที่เป็นเรือนนอนของพี่ๆอุบาสกที่อยู่ประจำที่วัด
ครั้งนี้จะเป็นครั้งแรกที่มาโรเนียวใบฎีกาที่นอกวัด อย่างที่เคยเล่าให้ฟังว่างานบุญใหญ่หลักๆ ปีหนึ่งก็มี 3 งาน คือมาฆบูชา วิสาขบูชา แล้วก็กฐิน จะมีการตั้งกองผ้าป่า หรือกองกฐินกัน
กระบวนการเริ่มจากเอาใบชักชวนตั้งกองไปหารายชื่อผู้ที่จะมาตั้งกอง มีประธาน มีกรรมการ จากนั้นก็ส่งมาที่วัด จะมีการพิมพ์รายชื่อลงกระดาษไข เพื่อเอาไปโรเนียว ลงในใบฎีกาที่พิมพ์เป็นแบบสำเร็จมาจากโรงพิมพ์ แต่เว้นช่องว่างให้โรเนียวชื่อลงไป จากนั้นก็นำไปบอกบุญญาติพี่น้อง ถึงวันงานก็รวบรวมปัจจัยมาทำบุญที่วัด
การรับบุญช่วงนั้น บ้านเอื้อเฟื้อจ้ะ กับบ้านเกื้อหนุนจ้ะ ซึ่งเป็นบ้านเตรียมอุบาสก จะรับบุญโรเนียวและแพ็คใบฎีกากองที่พิมพ์เสร็จแล้วเพื่อเตรียมส่งให้เจ้าภาพ ตอนนั้นจำเป็นต้องมีบ้านที่รับบุญพิมพ์ไขเพื่อมาโรเนียว ก็ได้บ้านพี่ๆเจ้าภาพของวัด คือบ้านพี่กัลยาณี ครอบครัวคุณากรจิตติรักษ์ที่สะพานใหม่ จับคู่พิมพ์ไขส่งบ้านเอื้อเฟื้อจ้ะ ส่วนบ้านพี่เพ็ญจันทร์ คณะฤกษ์ แถวห้วยขวาง จับคู่พิมพ์ไขส่งบ้านเกื้อหนุนจ้ะ โดยหลวงพ่อธัมมชโย เมตตาตั้งชื่อบ้านพี่กัลยาณีว่า"บ้านเจือจุนจ้ะ" ส่วนบ้านพี่เพ็ญจันทร์ให้ชื่อว่า"บ้านอุ่นใจจ้ะ" ตอนนี้เราเลยมีชื่อบ้านคล้องจองกันว่า เอื้อเฟื้อ-เกื้อหนุน-เจือจุน-อุ่นใจ ซึ่งภายหลังชื่อเหล่านี้ก็มาเป็นชื่อบ้านในอาศรมอุบาสกที่วัด
การวิ่งรับส่งของ เป็นบุญของพี่อุบาสก ที่ทำหน้าที่ประสานงานแจ้งข่าวบุญต่างๆกับเจ้าภาพ พี่ๆจะแบ่งเป็นสาย แต่ละสายมีรถ1คัน พี่ๆที่มาวิ่งประจำปัจจุบันก็เป็นพระมหาเถระในวัดทั้งสิ้น ไล่เรียงตั้งแต่เจ้าอาวาสองค์ปัจจุบันมาเลย พี่ๆจะรับไขที่พิมพ์รายชื่อแล้วพร้อมที่จะโรเนียวมาส่ง แล้วก็รับกองที่โรเนียวเสร็จแล้วกลับไป อาจจะส่งไปรษณีย์ ไปส่งที่บ้านเจ้าภาพ หรือนัดรับที่วัดในวันอาทิตย์ แล้วแต่เจ้าภาพแจ้งความจำนงค์มา
สิ่งที่เวลาพี่ๆแวะมาแล้วทำให้น้องๆรู้สึกalert ก็คือพี่ๆจะมีของมาฝากเช่น พวกขนมต่างๆ พวกช็อคโกแลต พวกนม หรือบางทีก็มีสิ่งของเครื่องใช้ติดมาบ้าง สำหรับพี่ที่สันทัดในด้านนี้ที่สุดคือพี่สมบุญ(ปัจจุบันคือพระวิเทศภาวนาจารย์) ท้ายรถจะมีสิ่งของ ขนม ของใช้ต่างๆ มากมาย เพราะพี่สมบุญเวลาไปไหนมาไหนชอบซื้อของมาฝากหมู่คณะ ซึ่งในปัจจุบันก็ยังเป็นอยู่ เวลากลับจากต่างประเทศ กระเป๋าใบใหญ่ๆคือของฝากทั้งสิ้น ถือว่าเป็นsignatureของท่านจริงๆ
