.....สี่ตีนยังรู้พลาด นักปราชญ์ยังรู้พลั้ง สองขาโด่เด่ มันก็ซวนเซไปบ้าง เป็นธรรมดา พลาดไป ซวนแซไป ก็ตั้งหลักใหม่ ทำความดีให้มากๆ ล้มแล้วก็ตั้งต้นใหม่ ไม่ยอมท้อถอย คิดว่าเหลือเวลาอยู่ในโลกไม่มากเท่าไร มีโอกาสทำดีได้เท่าไร ก็ต้องทำให้มากเข้าไว้ ต่อไปจะได้ไม่ต้องตกเป็นบ่าว เป็นทาสของกิเลสอีก