ความเคารพดูเหมือนง่าย แต่ความจริงไม่ง่าย
ครูบาอาจารย์ พระพี่เลี้ยง หรือผู้ที่อยู่ในฐานะที่เราควรจะเคารพ ท่านเหล่านั้นก็ยังไม่ perfect 100%
ทุกท่านต่างกำลังฝึกตัวอยู่ เพียงแต่ท่านฝึกไปก่อนเราเท่านั้น
บางเรื่องท่านก็ดี บางเรื่องท่านก็กำลังปรับปรุงฝึกตัวหากผู้ที่มีอาวุโสสูงกว่าเรา ทุกท่านเป็นผู้ที่ฝึกตัวเองอย่างดีพร้อม 100% ความเคารพก็จะเกิดได้ไม่ยาก
แต่ปัญหาอยู่ที่ ไม่มีใคร perfect 100%
ความแตกต่างของคนอยู่ที่ว่า บางคนเป็นคนมีปัญญา
เมื่อเห็นบุคคลที่มีอาวุโสมากกว่าตนซึ่งอยู่ในจุดที่ตัวเองควรเคารพ เห็นบางอย่างมีทั้งข้อดีและข้อบกพร่อง แต่รู้จักมองข้อดี
มองคุณธรรมของท่าน แล้วความเคารพก็เกิดขึ้นมา
แต่บางคนมองเฉพาะในข้อบกพร่อง แล้วเกิดความคิดว่า จะมาสอนเราได้อย่างไร เรื่องนั้นก็ทำไม่ดี
จับแต่ข้อเสีย ทำให้ความเคารพคลายตัวลง
หรือบางครั้งไม่ได้มองด้านใดด้านหนึ่ง แต่มองผสมๆ ทั้งข้อดีข้อเสีย ก็ทำให้ความเคารพในตัวพอมีบ้าง
จะไม่มีก็ไม่ใช่ มีอยู่ในระดับหนึ่ง เมื่อเวลาท่านแนะนำก็เชื่อบ้างไม่เชื่อบ้าง ทำตามบ้างไม่ทำตามบ้าง
ส่วนคนที่จะฝึกตัวเองขึ้นมาจนกระทั่งเป็นยอดขุนพลได้ จะต้องเป็นคนที่หนักแน่นในความเคารพ
จับดี จับถูก มองคุณธรรมครูบาอาจารย์ออก ถือคุณธรรมเป็นหลัก ถ้าได้อย่างนี้จะดีขึ้นเรื่อยๆ
