มะเร็งขั้น ๓ อยุ่นาน ๔๐ ปี

วันที่ 19 กพ. พ.ศ.2556

คำถามจากทางบ้าน:

คุณแม่มีอาชีพค้าขาย เป็นคนใจบุญ ท่านจะไปช่วยงานที่วัดทุกวัน ตอนท่านอายุ ๔๐ กว่าปี ได้ป่วยเป็นมะเร็งที่มดลูก
มีเลือดไหลออกมาเป็นถัง หมอบอกว่า แม่เป็นมะเร็งขั้นที่สาม จะมีชีวิตอยู่ได้อีกแค่ ๕ ปี ท่านรักษาตัวจนแข็งแรงดีแล้ว
ก็ได้ไปเป็นแม่ครัวทำอาหารเลี้ยงพระที่วัดใกล้บ้านทุกวันเป็นเวลา ๓๐ กว่าปี จนอายุได้ ๘๐ กว่าปี โรคมะเร็งที่เป็นอยู่
จึงได้กำเริบ ทำให้ท่านไม่มีแรงที่จะไปทำอาหารเลี้ยงพระได้อีก ได้แต่ไปรักษาศีลที่วัดเพียงอย่างเดียว จนวันสุดท้ายของชีวิตท่านรักษาศีลได้ครึ่งวัน

กรรมใดทำให้แม่ป่วยเป็นมะเร็งที่มดลูก และทำไมทั้งๆ ที่คุณหมอบอกว่า คุณแม่จะอยู่ได้เพียง ๕ ปี
แต่เพราะบุญใด จึงทำให้สามารถอยู่ต่อมาได้อีกถึง ๔๒ ปีคะ

 


ที่นี่มีคำตอบ: 
 
แม่ป่วยเป็นมะเร็งที่มดลูก เลือดไหลออกมาจำนวนมาก เพราะกรรมกาเมฯ เจ้าชู้ในอดีตสมัยที่เป็นผู้ชาย บวกกับกรรมทำแท้งสมัยที่เป็นผู้หญิง มารวมกันส่งผล คือ เป็นผู้ชายแล้วมีกรรมกาเมฯ จึงทำให้มาเป็นผู้หญิง พอมาเป็นผู้หญิงก็ไปทำแท้ง กรรมดังกล่าวทั้งหมดมารวมกันส่งผล

หมอบอกว่า แม่จะมีอายุอยู่ได้เพียง ๕ ปี แต่อยู่มาได้อีก ๔๒ ปี เพราะบุญในอดีตที่เคยสร้างบุญถวายภัตตาหาร และยารักษาโรคแด่พระภิกษุสามเณรและผู้ประพฤติธรรม บวกกับบุญปัจจุบันที่ท่านทำทุกบุญดังกล่าวด้วย ได้มาตัดรอนวิบากกรรมหนักให้เป็นเบา จนยืดอายุต่อมาได้อีกนาน เพราะฉะนั้นใครอยากอายุยืน ก็มาเลี้ยงพระ แล้วก็ถวายยารักษาโรค
 

 

ข้อควรปฏิบัติสำหรับผู้ป่วยเป็นมะเร็งหรือป่วยเป็นโรคอะไรก็ตามที่จำเป็นจะต้องเข้ารับการผ่าตัด ก็มีข้อแนะนำที่เป็นกลางๆ ดังนี้คือ

๑. ให้พิจารณาว่าทุกคนล้วนมีความเจ็บเป็นธรรมดา ไม่สามารถล่วงพ้นความเจ็บไปได้
๒. ก่อนทำการผ่าตัด ให้ทำบุญ ๗ วัน โดยถวายสังฆทานแด่พระภิกษุสามเณรผู้ประพฤติธรรม
๓. ปล่อยสัตว์ปล่อยปลา ให้ชีวิตสัตว์เป็นทาน ทั้งสัตว์เล็กสัตว์ใหญ่ที่เขากำลังจะนำไปฆ่าให้พ้นจากความตาย
     และที่อยู่ในที่คุมขังให้พ้นจากที่คุมขัง
๔. รักษาศีล ๕ จะสมาทานศีลเอง หรือจะให้พระเป็นพยาน ก็ไปขอจากพระก็ได้ และตั้งใจรักษาให้บริสุทธิ์บริบูรณ์
๕. ทำสมาธิโดยตรึกระลึกนึกถึงพระรัตนตรัย ฝึกให้ใจหยุดนิ่งสนิทเหมือนติดกาวที่ศูนย์กลางกาย ฐานที่ ๗
๖. ทำจิตให้ผ่องใสไร้กังวลกับทุกสิ่ง ทั้งธุรกิจการงาน ครอบครัว รวมทั้งโรคภัยไข้เจ็บ หรือเรื่องอะไรที่นอกเหนือจากนี้
๗. อธิษฐานจิต นึกถึงบุญ ขอให้เจอหมอดี ยาดี วินิจฉัยโรคได้ถูก มีความสามารถในการรักษาพยาบาล
     แล้วก็ให้ใจอยู่ในบุญ ร่างกายก็ให้หมอรักษาไป
๘. ทางบ้านต้องช่วยกันสร้างบรรยากาศ และสิ่งแวดล้อมที่เป็นกำลังใจแก่ผู้ป่วย อย่านำเรื่องร้อนใจมาเล่าให้ฟัง
     ให้พูดแต่เรื่องที่ดีๆ เรื่องบุญกุศลให้ผู้ป่วยมีจิตผ่องใส


 

ที่นี่มีคำตอบ ฉบับมินิ เล่ม ๑ เรื่องแปลกแต่จริง
โดย คุณครูไม่ใหญ่
 ๒๖ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๘

 

 ยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคล Total Execution Time: 0.0020442525545756 Mins