คำถามจากทางบ้าน:
การที่ไม่มีเงินแต่อยากทำบุญมาก และไปขอยืมเงินเขามาทำบุญ เป็นการทำถูกหรือไม่
และการทำแบบนี้ บุญจะเกิดกับเราทันทีที่ทำ หรือจะเกิดตอนที่เราใช้หนี้เขาหมดแล้ว
สมบัติที่จะบังเกิดกับเราในกรณีนี้ จะมีเงื่อนไขอย่างไรหรือไม่
ส่วนอีกกรณีหนึ่ง เขาเต็มใจให้เรายืมเงินทำบุญ แต่ภายหลังเรายังไม่มีเงินไปใช้เขาสักที เขาก็เลยยกหนี้ให้
ผมสงสัยว่าตอนสมบัติเกิดกับเรา จะมีข้อแม้เงื่อนไขอย่างไร
ที่นี่มีคำตอบ:
การที่ไม่มีเงิน แต่อยากทำบุญมาก แล้วไปยืมเขามาทำบุญนั้น ถือว่ายังไม่ถูกหลักวิชชาอย่างสมบูรณ์ เพราะยังเบียดเบียนตนเองอยู่ จะถูกหลักวิชชาต้องไม่เบียดเบียนตนเองและผู้อื่นด้วย ยกเว้นว่า เรารู้ตัวว่าเราสามารถใช้คืนเขาได้และเราได้คืนเขาด้วย เช่น เราไม่ได้นำเงินมาจากที่บ้าน จึงขอยืมคนที่มาวัดด้วยกัน เพื่อมาทำบุญก่อน กลับบ้าน เราก็เอาไปใช้คืนเขา อย่างนี้ได้ แต่ไม่ใช่เรารู้ว่าเราไม่มีเงินใช้คืนเขา แต่ก็ไปขอยืมเขา ถ้าขอลืมอย่างนี้ก็ไม่ถูกหลัก
บุญจะเกิดขึ้นทันทีที่ทำแม้ว่าจะเป็นเงินที่ขอยืมเขามาก็ตาม แต่ไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วย เพราะเรายังไม่ได้ใช้คืนเขา ต่อเมื่อใช้คืนเขาจึงจะได้เต็มเม็ดเต็มหน่วย ถือว่าเป็นเงินของเรา
การขอยืมเงินเขาไปทำบุญ ถ้าไม่ใช้คืนเขา เราก็จะกลายเป็นหนี้เขา เพราะเราทำบุญไปแล้ว บุญได้เกิดขึ้นแล้ว เวลาสมบัติเกิดขึ้นก้บเรา ก็จะมีเหตุให้ไม่อาจจะใช้สมบัติได้ เช่น ถูกยึด ถูกจี้ ถูกปล้น น้ำท่วม ไฟไหม้ มันจะมีเหตุให้ไม่อาจใช้สมบัติได้ เช่น ถูกรางวัลที่ ๑ แต่ช็อกตาย แต่ถ้าใช้คืนเขา เวลาสมบัติเกิดขึ้นก็สามารถใช้สมบัตินั้นได้อย่างเต็มที่ เพราะเป็นบุญของเรา
เขาเต็มใจให้เรายืมเงินมาทำบุญ แต่ภายหลังเราก็ไม่มีเงินใช้คืนเขาสักที คือ เราก็อยากใช้คืนแต่มันก็ไม่มี เขาสงสารก็เลยยกหนี้ให้ เมื่อบุญส่งผลก็จะได้เกิดใต้ใบบุญเขา คือ จะมีกินมีใช้ก็ต้องไปเป็นบริวารเขา
ที่นี่มีคำตอบ ฉบับมินิ เล่ม ๓ บุญคือเพื่อนซี้
โดย คุณครูไม่ใหญ่
๒๙ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๘
