คำถามจากทางบ้าน:
คุณแม่เป็นคนอำเภอเดียวกันกับคุณพ่อ ท่านได้พบกับคุณพ่อเมื่อตอนอายุ ๑๙ ปี โดยพี่ชายเป็นคนแนะนำให้รู้จักกัน เพียงครั้งแรกที่พบกัน คุณพ่อก็รักคุณแม่เลย จากนั้นท่านก็ให้ผู้ใหญ่มาสู่ขอ แต่ในวันไปสู่ขอ คุณพ่อไม่ได้ไป เพราะไปอยู่ที่บ้านแฟนสาวอีกคน พิธีหมั้นจึงมีแต่ฝ่ายหญิงไร้ร่องรอยของฝ่ายชาย
คุณแม่ทั้งเจ็บทั้งอายแขกเหรื่อที่มาร่วมงานมาก แต่ก็ต้องยอมแต่งงานกับคุณพ่อ เพราะญาติผู้ใหญ่จัดการให้ทั้งหมด แต่ท่านก็ยังเก็บความเจ็บชํ้าใจเอาไว้ เมื่อทะเลาะกัน คุณแม่มักจะพูดเหน็บคุณพ่อเรื่องนี้ คุณพ่อก็ยอมและขอโทษคุณแม่ทุกครั้ง ท่านอยู่กินด้วยกันจนมีลูกถึง ๑๐ คน และก็คลอดลูกง่ายทุกคน
คุณแม่มีกรรมใด จึงต้องเสียหน้าจากงานหมั้นที่ไม่มีฝ่ายชายคือคุณพ่อ บุญใดคุณแม่จึงคลอดลูกง่ายทุกคน กรรมเก่าท่านเป็นอย่างไรจึงชอบทะเลาะกับทุกคนที่อยู่รอบข้าง ทำอย่างไรท่านจึงจะยอมสร้างบุญบ้างก่อนตายคะ
ที่นี่มีคำตอบ:
คุณแม่ต้องเสียหน้าจากงานหมั้นที่ไม่มีคุณพ่อหรือฝ่ายชายในงานหมั้น เพราะในอดีตก็ได้เป็นสามีภรรยากันเหมือนในชาตินี้ แต่ชาตินั้นคุณแม่ชอบงอน เวลางอนกันทีไร ก็จะชอบพูดว่า “เดี๋ยวจะถอนหมั้น” เอาคำพูดนี้มาขู่พ่อเสมอ พ่อในชาตินั้นยังหนุ่มอยู่ก็โมโห จึงพูดว่า “ถอนก็ได้ แต่เอาไว้ชาติหน้า” พูดกันไปอย่างนี้บ่อยๆ จนคำพูดนี้ถูกเซตโปรแกรมเข้าในกลางกาย เป็นผังติดตัวมาชาตินี้ แต่ในชาตินี้ คุณพ่อก็ไม่ได้ถอนหมั้น เพียงแค่ไม่ได้มาร่วมในพิธีหมั้นเท่านั้น ทั้งนี้เพราะเคยสร้างบุญร่วมกัน เป็นสามีภรรยากันมาหลายชาติ
คุณแม่คลอดลูกง่ายทุกคน เพราะบุญที่ได้สงเคราะห์ญาติในอดีตมาส่งผล
คุณแม่ท่านชอบทะเลาะกับทุกคนรอบข้าง เพราะท่านสั่งสมโทสจริตเอาไว้ ทั้งๆ ที่เป็นคนมีพื้นฐานใจดีมาก แต่ว่าก็เป็นคนชอบขี้หงุดหงิดแต่จิตใจดี เขาเรียกปากร้ายแต่ใจดี แต่คนมักจะเห็นแต่ปากร้าย ใจดีไม่ค่อยจะเห็น เพราะไม่มีดวงตาเอ็กซเรย์ เพราะฉะนั้นก็ต้องปากดี ใจดีด้วย ไม่ได้มีบุพกรรมอะไรกันมา
ลูกจะต้องเป็นกัลยาณมิตรให้ท่าน ด้วยใจที่เยือกเย็นและอดทน ที่จะอธิบายเรื่องบุญบาปให้ท่านฟังบ่อย ๆ ก็จะทำให้ท่านค่อย ๆ ดีขึ้น ต้องทำหน้าที่ลูกแก้วไปแนะนำสิ่งดี ๆ ให้ท่าน
ที่นี่มีคำตอบ ฉบับมินิ เล่ม ๔ รักนี้สีอะไร
โดย คุณครูไม่ใหญ่
๖ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๔๙
