บทเรียนที่ยิ่งใหญ่
เด็กหนุ่มคนหนึ่ง ตัดสินใจหนีออกจากบ้าน เพราะมีความรู้สึกว่าทนไม่ไหวแล้วกับกฏเกณฑ์ในบ้าน กับคำสั่งที่เข้มงวด คำดุด่าของพ่อ แม่ เบื่อพี่ ๆ น้องๆที่ดูเหมือนจะคอยซ้ำเติม ล้อเลียน
เวลาเขาทำอะไรผิดพลาดแล้วถูกพ่อแม่อบรมหรือ ตำหนิเขาตัดสินใจเดินออกจากบ้าน โดยมีเสียงตะโกนของพ่อตามหลังว่าหากก้าวออกไปจากบ้านนี้แล้วไม่ต้องกลับมาให้เห็นหน้าอีก
เขาออกไปใช้ชีวิตด้วยการรับจ้างทำงานเพื่อแลกกับอาหารและที่อยู่ในช่วงแรกๆเขามีความสุขมากรู้สึกตื่นเต้นอิ่มเอมกับอิสระ เสรีภาพในการใช้ชีวิต
จนเวลาผ่านไปเกือบปี เขาเริ่มคิดถึงบ้านคิดถึงความอบอุ่นที่เขาเคยมีในบ้านซึ่งมีพ่อแม่ที่แม้จะดุและเข้มงวดแต่เขาพึ่งจะตาสว่างมองเห็นว่าท่านทั้ง 2 คนมีความรักความห่วงใยและปรารถนาดีต่อเขาเพียงไร
ต่างกับความหนาวเย็นและอ้างว้างที่เขาได้รับจากคนแปลกหน้าที่แม้จะหยิบยื่นเงินให้เขาแต่ก็เพียงเพื่อแลกกับแรงงานที่เขาทำให้
คิดถึงเยื่อใยในความรักความผูกพันการแบ่งปันประสาพี่ๆน้องๆเขาจึงตัดสินใจเขียนจดหมายถึงพ่อกล่าวคำขอโทษถามว่าพ่อจะยกโทษให้ไหมและหากเขาจะขอกลับบ้านทุกคนที่บ้านจะยินดีต้อนรับเขาหรือไม่
เพราะขณะนี้เขาอยู่ไม่ไกลจากบ้านนักประมาณคืนวันที่เขาจะไปทางถนนที่ผ่านหน้าบ้านหากทุกๆคนที่บ้านพร้อมที่จะอภัยให้เขาขอเพียงเปิดไฟไว้ที่ระเบียงบ้านและถ้าไม่พร้อมที่จะยอมรับก็ไม่ต้องเปิดไฟ และเขาก็จะได้ผ่านเลยไปเสียเมื่อถึงกำหนดของคืนที่เขาได้แจ้งไปในจดหมาย
เด็กหนุ่มเหน็ดเหนื่อยจากการเดินทาง ด้วยการโบกรถหลายทอดเพื่อขออาศัยไปสู่เส้นทางที่จะผ่านบ้าน
สุดท้ายเขาได้นั่งไปกับรถบรรทุกคันหนึ่งซึ่งคนขับยินดีที่จะพาเขาไปในเส้นทางที่เขาต้องการด้วยเป็นเวลาดึกมากและเห็นเขาอยู่ในวัยใกล้เคียงกับลูกชายซึ่งหนีออกจากบ้านไปนานหลายปีแล้ว
เมื่อใกล้จะถึงหน้าบ้าน เด็กหนุ่มรู้สึกหวาดกลัวกับความจริงที่จะได้รับเขาเกรงว่า จะไม่ได้เห็นแสงไฟที่ระเบียงหน้าบ้านซึ่งนั่นหมายความว่า พ่อแม่และพี่น้อง ไม่ยินดีจะต้อนรับเขากลับบ้าน
เมื่อรถกำลังจะผ่านหน้าบ้าน..เขาจึงหลับตาเสียแล้วเขาก็ได้ยินคนขับรถบรรทุกพึมพัมขึ้นว่า คนที่บ้านหลังนั้นท่าทางจะไม่ปกติเด็กๆออกมาจุดตะเกียง กับเทียนไขไว้เต็มระเบียงที่เปิดไฟ ไว้สว่างโร่เท่านั้นไม่พอ...ยังมีตาแก่อีกคนออกมายืนที่สนามหญ้า...ถือไฟฉายส่องมาที่ถนนด้วย
....................................................
สิ่งดีๆมีไว้แบ่งปัน กดไลค์ได้ใจ กดแชร์ได้บุญ
อะไรดีๆมีอีกเยอะ กด Like www.facebook.com/webkal
