อานุภาพ “สัมมา อะระหัง”

เพลี้ยไม่ลงนา 
คุณบุญสืบ ขนอนคราม ชาวนา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา

    “เมื่อก่อนผมไม่เคยทำนาปรังหรอก ทำแต่นาปี เหตุที่ไม่กล้าทำนาปรัง ก็เพราะว่าเพลี้ยมันกินหมด เขาเจ๊งกันปีหนึ่งเป็นแสน ๆ เลยไม่กล้าทำ ตอนหลังไปวัดพระธรรมกาย ได้คำแนะนำจากพระอาจารย์ให้ท่อง ‘สัมมา อะระหัง’ จะได้กันหนูกินข้าวในนา กันเพลี้ยก็ได้ ก็เลยเอามาท่อง ผลปรากฏว่า เพลี้ยก็ไม่ค่อยกิน มีเพลี้ยน้อยมาก งูก็ไม่มี เพราะเดินท่อง ‘สัมมา อะระหัง’ ไปรอบนา ท่องทุกวัน ท่องไปเรื่อย ๆ ตอนกลางคืนก็นั่งสมาธิภาวนาตลอด แล้วก็แผ่เมตตา เพลี้ยก็ไม่ลงนา หนูก็ไม่กินข้าวข้างนา ปกติข้าง ๆ คันนาจะไม่มีต้นข้าว เพราะหนูมันเยอะ มันกินข้าวข้างคันนาหมด พอเริ่มท่อง ‘สัมมา อะระหัง’ หนูไม่กินข้าว เราก็ท่องไปเรื่อย ๆ รู้สึกว่าดี พูดอะไรกับใครก็ง่าย ตอนหลังก็เลยเอาป้ายมาปัก คือท่องด้วยและปักป้ายให้รู้ด้วยว่านานี้ ‘สัมมา อะระหัง’ ปักต้นนาอันหนึ่ง ท้ายนาอันหนึ่ง และกลางใจนาก็ปัก รถที่มาบรรทุกข้าว ปกติเขาเคยบรรทุกได้เต็มที่ประมาณ ๙ เกวียน ๕๐ ถัง แต่พอมาเกี่ยวข้าวที่นาผม คนขับรถบอกว่าคงได้ไม่ถึง ๙ เกวียนหรอก แต่ปรากฏว่าได้ทั้งหมด ๙ เกวียน ๘๒ ถัง คนขับรถเขาก็ตกใจ ทำไมได้ข้าวเยอะจัง ข้าวมาได้อย่างไร ‘สัมมา อะระหัง’ อัศจรรย์อย่างนี้”