!!!...ลูกเอ๊ย... เรายังพักไม่ได้
...ชาวโลกทั้งหลายกำลังแหงนคอ
รอเราอยู่
...หากว่าขาดกัลยาณมิตรเช่นเรา
ใครเล่าจะชี้ทางให้ ?
...อีกนานซักเท่าไรเขาจึงจะได้ที่พึ่ง ?
รอให้หมดทั้งโลกเข้าถึงธรรมกายก่อนนะ
แล้วเราจะพักพร้อมๆกัน.
ทัตตะชีโว ภิกขุ
5 พฤศจิกายน 2532
