พระเอกธนัช รกฺขิตธมฺโม
ธรรมทายาทรุ่นบูชาธรรม ๑๐๑ ปี คุณยายอาจารย์ฯ
"อาตมาตั้งใจมาบวชเพื่อเติมเต็มชีวิตลูกผู้ชายให้สมบูรณ์ และบวชเพื่อบูชาธรรมคุณยายอาจารย์ฯ สมัยเป็นเด็กอาตมาเคยบวชเป็นสามเณร เรียนปริยัติ อยู่ที่วัดต่างจังหวัด ตอนนั้นมีโอกาสได้ไปทัศนศึกษา ที่วัดพระธรรมกาย ซึ่งตรงกับช่วงที่คุณยายอาจารย์ฯ เป็นประธานกฐินพอดี ถือเป็นครั้งแรกในชีวิตของอาตมาที่ได้รู้ว่าคุณยายอาจารย์ฯ เป็นใคร และยังได้ นั่งสมาธิกับหลวงพ่อด้วย ทำให้อาตมารู้จักการภาวนา "สัมมา อะระหัง" และรู้จักศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ อาตมาบวชเป็นสามเณรอยู่ประมาณ ๕ ปี ก็ลาสิกขา แล้วก็ห่างหายไป ไม่ได้ไปวัดพระธรรมกาย อีกเลย จนกระทั่งปี ๒๕๕๓ มีผู้นำบุญชวนให้ไปวัดพระธรรมกายอีก คราวนี้วัดเปลี่ยนแปลงไปมาก สวยงามมาก ทำให้ไม่ว่าจะเดินไปตรงไหนหรือมอง เห็นอะไรก็ประทับใจไปทุกอย่างเลย ตั้งแต่นั้นเป็น ต้นมา อาตมาก็มุ่งหน้าสร้างบารมีและทำตามคำสอน ของหลวงพ่อทุกอย่าง ไปวัดทุกวันอาทิตย์ ทำบุญทุกบุญ ชวนคนไปวัด ชวนคนไปบวชและอาตมายังนั่งสมาธิทุกวันอีกด้วย
"อาตมาไม่ได้คุ้นเคยกับคุณยายอาจารย์ฯ เป็นการส่วนตัว แต่พอบวชแล้วก็นึกถึงคุณยายฯตลอดเลย นึกจนรู้สึกว่าคุณยายเป็นส่วนหนึ่งของลมหายใจ และพอได้ฟังเรื่องราวของคุณยายไม่ว่ากี่ครั้งต่อกี่ครั้ง อาตมาจะรู้สึกซึ้งใจในพระคุณของท่าน คุณยายเป็น ผู้หญิงร่างเล็ก ๆ แต่สร้างวัดที่ดีขนาดนี้ได้ เป็นเรื่องที่น่าทึ่งมาก ส่วนเรื่องความสะอาดความมีระเบียบที่ท่านสอนไว้ พออาตมาตั้งใจทำตาม ไม่เพียงแต่จะมีระเบียบมากขึ้นเท่านั้น แต่ทำให้เวลานั่งสมาธิ ใจก็สงบง่ายมากขึ้นด้วย อาตมาคิดว่าเรื่องความสะอาดที่คุณยายสอนไว้เป็นเรื่องที่ดีกับจิตของเราโดยตรง เป็นการฝึกสติอย่างแท้จริง ทำให้สมาธิของ อาตมาก้าวหน้าขึ้นเรื่อย ๆ
"ตอนนี้เวลานั่งสมาธิ อาตมาจะนึกถึงคุณยาย และภาวนา "สัมมา อะระหัง" เยอะ ๆ พอใจนิ่งแล้ว ดวงแก้วก็เกิดขึ้นมาเลย อาตมาเห็นดวงแก้วอยู่ ตรงศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ เป็นดวงเล็ก ๆ เท่ากับ เมล็ดถั่วเขียว ที่แผ่แสงสว่างเหมือนดวงตะวันขยาย ใหญ่ออกมาเรื่อย ๆ จนล้นตัวอาตมาไปไกลมาก ๆ แล้วอาตมาก็รู้สึกเหมือนกายเรา จิตเรา เข้าไปผูกกับดวงแก้ว เป็นหนึ่งเดียวกันกับดวงแก้ว ตัวเราก็ไม่มี สภาวะรอบ ๆ ตัวก็ไม่มี มีแต่ดวงแก้วกับความสว่าง เท่านั้น ตอนนั้นจิตของอาตมาสงบมาก เวลาที่จิตสงบอย่างนี้ อาตมารู้สึกสบายใจจริง ๆ ทำให้มั่นใจมากขึ้นว่า เรากำลังจะเป็นพระแท้อย่างสมบูรณ์ แล้ว พอเลิกนั่งแล้วดวงแก้วก็ยังอยู่ และไม่ว่าจะทำ อะไรอาตมาก็จะภาวนา "สัมมา อะระหัง" ตลอดทุกลมหายใจเข้าออก ทำให้ดวงแก้วยังอยู่ในกลางท้อง แบบใสสว่างตลอดเวลา ตอนนี้จิตใจของอาตมาสงบ มาก เย็นมาก มีความสุขมาก และสามารถตัดเรื่อง ที่จะเข้ามากระทบกระแทกใจได้ง่าย ๆ ไม่ผูกพัน ไม่ทุกข์กับสิ่งที่มากระทบ
