ขับรถปลอดภัยด้วย “สัมมา อะระหัง”
คุณพศวีร์ บุญลา
อาชีพขับรถรับ-ส่งนักเรียน
ตอนแรกผมยังไม่เห็นคุณค่าของการภาวนา “สัมมา อะระหัง” เท่าไรนัก แม้ทุกคนในบ้านภาวนากันหมด แต่อยู่ ๆ วันหนึ่งก็ได้คิดว่า เราน่าจะเริ่มภาวนา “สัมมา อะระหัง” ดีกว่า
วันแรกที่เริ่มภาวนาใช้ตัวช่วยนับ คือ ประคำดิจิทัล ทำได้หมื่นกว่าครั้ง วันที่ ๒ ได้ประมาณ ๗-๘ พันครั้ง ในตอนแรก ๆ ที่ภาวนา ผมรู้สึกเหนื่อย เหมือนสวนกระแสกับลมหายใจ แต่พอทำไปเรื่อย ๆ ก็เกิดความเคยชินและเป็นสมาธิมากขึ้น เวลาที่ผมพูดคุยกับใคร มือของผมก็กดปุ่มประคำดิจิทัล “สัมมา อะระหัง” ไปด้วย ใจของผมจึงอยู่กับ “สัมมา อะระหัง” ตลอดเวลา
วันหนึ่ง ผมขับรถออกมาด้วยความเร็วประมาณ ๘๐-๑๐๐ กิโลเมตรต่อชั่วโมง อยู่ ๆ ก็มีรถคันหนึ่งตัดหน้ารถผมในระยะกระชั้นชิด หลบอย่างไรก็ไม่พ้น แต่ขณะนั้นผมภาวนา “สัมมา อะระหัง ๆ” อยู่ตลอด พอเกิดเหตุขึ้น สติของผมก็อยู่กับตัว และมีความคิดว่าแบบนี้เราต้องถูกชนแน่ จึงพยายามขับเบี่ยงออกทางซ้ายเพื่อลดแรงปะทะ แต่พอผมเบี่ยงออกไปทางซ้าย รถคันนั้นก็ตามมาอีก
ในช่วงนั้นใจผมนิ่ง มีความรู้สึกว่าหลวงปู่คุ้มครอง และรถของผมก็หลุดออกจากพื้นที่ของความเสี่ยงในอุบัติเหตุไปได้ ผมจึงคิดว่าที่ผมรอดจากการปะทะกับรถคันนั้น แล้วไม่เกิดอุบัติเหตุรุนแรงก็ด้วยอานุภาพของหลวงปู่
เหตุการณ์ในวันนั้น ผมไม่มีอาการตกใจ มีแต่ความนิ่ง ใจผมเป็นสมาธิ ก็เพราะว่าผมภาวนา “สัมมา อะระหัง” อยู่ตลอดเวลาในขณะที่ขับรถ เด็ก ๆ ที่นั่งอยู่ในรถประมาณ ๓๐ คน ต่างก็คิดว่าต้องถูกชนแน่ แต่ก็รอดมาได้ เด็ก ๆ เลยพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า “มหัศจรรย์”
จากประสบการณ์ที่ได้รับ ทำให้ผมเชื่อว่า การภาวนา “สัมมา อะระหัง” ทำให้ชีวิตของผมและคนอื่นรอดปลอดภัยมาจนถึงทุกวันนี้
