ชาดก 500 ชาติ รวมนิทานชาดกพร้อมภาพประกอบ คติธรรม ข้อคิดสอนใจ

ชาดก 500 ชาติ : ชาดก 500ชาติรวมชาดก 500 ชาติพร้อมภาพประกอบ  ข้อคิดสอนใจ

ชาดก คือ เรื่องราวหรือชีวประวัติในอดีตชาติของพระโคตมพุทธเจ้า คือ สมัยที่พระองค์เป็นพระโพธิสัตว์บำเพ็ญบารมีอยู่ พระองค์ทรงนำมาเล่าให้พระสงฆ์ฟังในโอกาสต่าง ๆ เพื่อแสดงหลักธรรมสุภาษิตที่พระองค์ทรงประสงค์ เรียกเรื่องในอดีตของพระองค์นี้ว่า ชาดก ชาดกเป็นเรื่องเล่าคล้ายนิทาน บางครั้งจึงเรียกว่า นิทานชาดก

ชาดก 500 ชาติ :: อรรถกถาทุทททชาดกว่าด้วย คติของคนดีคนชั่ว

อรรถกถา ทุทททชาดก

ว่าด้วย คติของคนดีคนชั่ว

           
             ณ กรุงสาวัตถี  "ลูกรักอีกสองวันข้างหน้า พ่อและกลุ่มพ่อค้ากำลังคิดว่าจะนิมนต์พระศาสดาและคณะพระภิกษุมาที่บ้าน อยากทำบุญถวายทานสักเจ็ดวัน ช่วยเตรียมของกับพ่อที่ได้ไหม" "ได้ขอรับ แล้วพ่อมีอะไรอยากจะถวายไหมผมจะได้ช่วยเตรียม" คนเป็นพ่อครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก็เอ่ยกับลูกชายว่า "พ่ออยากได้ของที่จำเป็น อย่างเช่น ของแห้ง หรือพวกเครื่องห่มหรือสบู่ที่ท่านทั้งหลายเมื่อรับถวายแล้วได้ใช้จริงๆ"  "ถ้าอย่างนั้นผมลองไปปรึกษาเพื่อนก่อนว่าจะซื้ออะไรบ้าง" "ขอบใจลูกมาก" จากนั้นบรรดาคณะพ่อค้า ต่างช่วยกันจัดเตรียม บรรดาข้าวปลาอาหาร แล้วข้าวของเครื่องใช้ต่างๆ ก่อนใช้มือปาดเหงื่อที่ไหลลงมาจากขมับ "ในที่สุดก็เสร็จสักที"  ผู้พ่อเดินตรงมาหาลูกชาย ก่อนใช้มือตบที่บ่าเบาๆ "ขอบใจมากพรุ่งนี้ตอนเช้าพ่อจะไปนิมนต์พระศาสดาและคณะมาที่บ้าน"

 

             เช้าวันต่อมา พระพุทธเจ้าและคณะเสร็จมายังบ้าน ก่อนบรรดาพ่อค้าต่างพากัน จัดเตรียมข้าวปลาอาหาร เครื่องอุปโภคบริโภคต่างๆ ถวายคณะพระภิกษุสงฆ์ ก่อนเอ่ย “ข้าแต่พระองค์ ในการถวายทานครั้งนี้มีผู้ที่ถวายมาก และน้อยแตกต่างกันไป ขอให้คนที่ถวายน้อยได้ผลบุญมากเท่าๆกันเถอะ”


               พระศาสดาตรัสว่า "อุบาสกอุบาสิกาทั้งหลาย พวกท่านถวายทานแก่ภิกษุสงฆ์ เป็นการกระทำที่ยิ่งใหญ่ ในอดีตท่านทั้งหลายนั้นถวายทานมอบให้อย่างนี้เช่นกัน"จึงทรงนำเรื่องอดีตมาตรัสเล่า


               ในอดีตกาล เมื่อพระเจ้าพรหมทัตเสวยราชสมบัติ พระโพธิสัตว์ได้ถือกำเนิดในตระกูลพราหมณ์  ครั้นเมื่อเติบใหญ่จึงได้เข้าเรียนศาสตร์ทางด้านต่างๆจนกระทั่งสำเร็จการศึกษา พระองค์ได้เห็นความทุกข์ของผู้คนจึงเกิดความคิดว่าอยากออกบวช  จึงเข้าไปพูดคุยกับพ่อของตน "ท่านพ่อ" "ว่าอย่างไรทำไมวันนี้ถึงมาหาดึกขนาดนี้" "พอดีผมตัดสินใจว่าจะออกบวชเป็นฤๅษี" ผู้เป็นพ่อเป็นนิ่งไปชั่วครู่ก่อนเอ่ยถาม "ลูกมั่นใจแล้วหรือ" "ครับ" "ถ้าอย่างนั้นก็แล้วแต่ลูกเลย พ่อเคารพการตัดสินใจของเจ้า" 

 

          จากนั้นพระโพธิสัตว์จึงได้ออกเดินทาง ตรงไปยังประเทศหิมวันตะ ก่อนที่จะเข้ารับการบวชเป็นฤๅษี เมื่อเวลาผ่านไปหลายปี 

 

          พระโพธิสัตว์ที่ได้รับตำแหน่งหัวหน้ากลุ่ม เที่ยวออกเดินทางไปยังหมู่บ้านที่ชนบทตามเขตชายแดน เส้นทางนั้นยังเป็นดินสีน้ำตาลเข้ม หญ้าสีเขียวขึ้นเต็มสองข้างทาง สายลมโบกสะบัด ใบหญ้าพลิ้วไหวไปตามแรงลม พระอาทิตย์เคลื่อนคล้อยจากทิศตะวันออกจนกระทั้งไปถึงทิศตะวันตก ก่อนจะลับขอบฟ้าลง พระโพธิสัตว์กล่าว "ตอนนี้ก็เย็นมากแล้วพักตรงนี้ก่อน แล้วพรุ่งนี้เช้าค่อยเดินไปบิณฑบาตที่หมู่บ้าน"


            เช้าวันต่อมา "พระคุณเจ้าขอนิมนต์เจ้าค่ะ" ชาวบ้านกล่าว ขณะที่มือตักข้าวใสบาตร "ท่านพักที่นี่ กี่วันเจ้าคะ" เราไม่ได้พักที่นี่หรอก คงออกเดินทางไปเรื่อยๆ

 

%E0%B8%AA%E0%B8%B3%E0%B8%A3%E0%B8%AD%E0%B8%8701.jpg

 

            จากนั้นคณะฤๅษีออกเดินตามทางไปเมืองต่างๆ แวะบิณฑบาตตามหมู่บ้าน จนกระทั่งถึงเมืองพาราณสี "พระคุณเจ้าขอรับกระผมขอนิมนต์ไปพักที่อุทยาน ได้ไหม" พระโพธิสัตว์หันมาทางต้นเสียงก่อนจะพยักหน้าลงช้าๆแล้วกล่าวว่า "ได้สิ"

 

            ณ อุทยานเมืองพาราณสี ภายในมีต้นไม้ใบหญ้าขึ้นอย่างอิสระ ต้นไม้ใหญ่เล็กสลับกับกันไปมาหรือเรียกได้ว่าป่าขนาดเล็กที่ขึ้นอยู่ในเมืองก็ว่าได้ เชิญคณะท่านพักที่นี่ได้เลยขอรับ "พรุ่งนี้กระผมและลูกบ้านคนอื่นจะจัดเตรียมข้าวปลาอาหาร มาถวายในวันรุ่งขึ้น" "ขอบใจท่านมาก" เมื่อกล่าวจบทางผู้นำก็ขอตัวกลับไปยังเรือนของตน

 

             เช้าวันรุ่งขึ้นพระโพธิสัตว์ออกบิณฑบาตพร้อมกับคณะตามบ้านต่างๆ ชาวบ้านพากันถวายข้าวปลาอาหาร "นิมนต์เจ้าค่ะ ดิฉันตั้งใจทำอาหารถวายพระคุณเจ้าเลยนะเจ้าคะ นานๆที่จะมีนักบวชมาแถวนี้ พรุ่งนี้ท่านพักอยู่แถวนี้ได้ไหมเจ้าคะ ดิฉันจะได้ทำอาหารถวายพระคุณเจ้าอีกครั้ง" 

 

%E0%B8%AA%E0%B8%B3%E0%B8%A3%E0%B8%AD%E0%B8%8702.jpg

                     
               
          
              พระโพธิสัตว์นั้นพักอยู่ที่อุทยานเมืองพาราณสีตลอดฤดูฝน เมื่อฤดูผ่านพ้นไปแล้วจึงเดินทางกลับป่าหิมพานต์ อีกครั้ง

 

               แม้ทำทานน้อย บุญที่ได้นั้นแปรผันตรงกับความเลื่อมใสศรัทธา ถ้าทำทานน้อยแต่มีจิตที่เลื่อมใสมาก ผลบุญนั้นก็จะมาก ในขณะเดียวกันทำมากแต่มีจิตเลื่อมใสน้อยบุญนั้นก็ได้น้อยเช่นกัน

 

               พระศาสดาทรงนำพระธรรมเทศนานี้มาแล้ว ทรงประชุมชาดก.
               หมู่ฤๅษีในครั้งนั้น ได้เป็นพุทธบริษัทในครั้งนี้
               ส่วนครูประจำคณะ คือ 
เราตถาคต นี้แล.

               

บทความนี้ ถูกใจคุณหรือไม่ + -

สิ่งดีๆมีไว้แบ่งปัน อะไรดีๆมีอีกเยอะ กด Like facebook กัลยาณมิตร

* * ชาดก 500 ชาติ แนะนำ * *

 ยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคล