กระต่ายกับเต่า
ผู้แต่ง : อีสป
 

         กระต่ายตัวหนึ่งหลงตัวเอง  ชอบคุยโวโอ้อวดว่าวิ่งเร็วกว่าใคร ๆ เมื่อพบเต่าต้วมเตี้ยมมา ก็หัวเราะเยาะ " นี่ เจ้าเต่า! มัวแต่คลานงุ่มง่ามอยู่อย่างนี้  เมื่อไรจะไปถึงสักที  ต่อให้เจ้าวิ่งไปก่อนครึ่งวัน  ข้าเดินตามไปทีหลังก็ยังทันเลย " เต่านึกคุ่นเคืองไม่พอใจจึงท้ากระต่ายวิ่งแข่ง  กระต่ายก็หัวเราะจนตัวงอ  " ฮ่า  ฮ่า!  หน็อยแน่  บังอาจมาท้านักวิ่งอย่างข้ารึ " ทั้งสองประลองฝีเท้ากันโดยมีหมาจิ้งจองเป็นกรรมการตัดสิน

          เมื่อการแข่งขันเริ่มขึ้น  กระต่ายก็ออกวิ่งฉิวนำหน้าไปไกลพอมาถึงครึ่งทาง  กระต่ายเหลียวหลังมองหาเจ้าเต่าคู่แข็งแต่ไม่พบแม้เงาก็ชะล่าใจ

         " แวะงีบสักหน่อยดีกว่า  ถึงยังไงก็ชนะอยู่แล้ว "  กระต่ายจึงหยุดพักเอนกายใต้ต้นไม้ใหญ่จนเผลอหลับไปเสียนานในขณะที่เจ้าเต่ายังคงมุ่งหน้าเดินต่อไปโดยไม่หยุดพัก

          เมื่อกระต่ายตื่นขึ้นมาก็ตกใจที่เวลาผ่านล่วงเลยไปมากแล้วรีบกระโดดผลุง  ตะลีตาลานออกวิ่ง  แต่สายไปเสียแล้วเพราะเจ้าเต่าได้ไปถึงเส้นชัยเป็นผู้ชนะอยุ่ก่อนแล้ว.

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น

:: พุทธภาษิต ::
กาลานุรูปํว ธุรํ นิยุญฺเช
พึงประกอบธุระ ให้เหมาะแก่กาลเทียว