ฉบับที่ ๑๖๒ เดือนเมษายน ๒๕๕๙

ย้อนใจไปสู่สมัยพุทธกาล

ชวนอ่าน
เรื่อง : พระกิตติพงศ์ เหมวํโส

ย้อนใจไปสู่สมัยพุทธกาล

       ในสมัยพุทธกาล พระสารีบุตรเถระ พระอัครสาวกเบื้องขวาของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้ประพฤติปฏิบัติตนให้เป็นต้นบุญต้นแบบของการปลูกจิตสำนึกในการเป็นเจ้าของวัด ด้วยการทำความสะอาดและรักษาความเป็นระเบียบเรียบร้อยภายในวัด เพื่อให้พระบวชใหม่ได้ฝึกฝนอบรมตนเองและปฏิบัติตามแบบอย่างแห่งความเป็นพระอริยเจ้า

      มาในยุคนี้ คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ผู้ให้กำเนิดวัดพระธรรมกาย ได้เมตตาอบรมสั่งสอนศิษยานุศิษย์ว่าต้องปลูกฝังสาธุชนที่เข้าวัดให้มีจิตสำนึกในความเป็นเจ้าของบ้านเจ้าของวัดร่วมกัน โดยให้เขาเข้ามามีส่วนร่วมในการทำนุบำรุงดูแลศาสนสถานด้วยการทำความสะอาดและรักษาความเป็นระเบียบเรียบร้อย นี้คือการปลูกจิตศรัทธาแก่สาธุชนในเบื้องต้นนอกเหนือจากการทำทาน รักษาศีล เจริญสมาธิภาวนา และยังถือเป็นการปลูกฝังความรับผิดชอบต่อพระพุทธศาสนา ซึ่งจะส่งผลเป็นความยั่งยืนของพระพุทธศาสนาสืบไป

 

กัลยาณมิตรชาวมอญ ต้นแบบคนใจใสประดุจชาวพุทธในสมัยพุทธกาล

     กลุ่มกัลยาณมิตรที่เป็นต้นบุญต้นแบบในการเป็นเจ้าของบ้านเจ้าของวัด ที่ช่วยทำให้วัดมีบรรยากาศสัปปายะ เหมาะแก่การทำทานรักษาศีล เจริญสมาธิภาวนา และฟังเทศน์ฟังธรรมเหมือนในสมัยพุทธกาล ที่จะกล่าวถึงในที่นี้ ได้แก่ กัลยาณมิตรชาวมอญจากตำบลมหาชัย อำเภอเมือง จังหวัดสมุทรสาคร ซึ่งเดินทางไปปฏิบัติธรรมที่วัดพระธรรมกายทุกวันอาทิตย์ (ประมาณ ๕๐-๑๐๐ คน) และวันงานบุญใหญ่ (ประมาณ ๓๐๐-๔๐๐ คน) นำโดยกัลยาณมิตรแฉล้ม สุขชัย (ผู้นำรถเป็น เวลา ๓๐ ปี) และกลั ยาณมิตรปัญญ์ประภัส แสงเจริญถาวร (ผู้ช่วยผู้นำรถ)

    กัลยาณมิตรชาวมอญเหล่านี้ไม่ได้มีชีวิตที่สะดวกสบาย พวกเขาเป็นคนงานในโรงงานอาหารทะเลแช่แข็ง ต้องตรากตรำทำงานหนักตั้งแต่วันจันทร์ถึงวันเสาร์ โดยมีวันอาทิตย์เป็นวันหยุดพักผ่อนและสะสางงานบ้านเพียงวันเดียว แต่พวกเขาก็เลือกที่จะเดินทางไปกลับถึง ๔ ชั่วโมง เพื่อไปพักใจที่วัดพระธรรมกายเพราะว่าวัดทำให้พวกเขามีความสุขทั้งกายและใจ ตั้งแต่ก้าวเท้าขึ้นรถไปวัดจิตใจก็เบิกบานแล้ว และเมื่อเท้าแตะพื้นวัดก็ยิ่งรู้สึกสบายใจที่ได้เห็นผู้คนมีหน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส บริเวณวัดสะอาดสะอ้านเป็นระเบียบเรียบร้อย และที่สำคัญเมื่อได้เจริญสมาธิภาวนา ได้ฟังเทศน์ฟังธรรม จิตใจก็ยิ่งสงบเยือกเย็นและผ่อนคลายอย่างแท้จริง

     ความสุขและความเบิกบานที่พวกเขาได้รับตั้งแต่ออกจากบ้านจนกระทั่งเดินทางกลับถึงบ้าน เป็นการพักผ่อนที่หาจากที่ไหนไม่ได้นอกจากที่วัด ดังนั้นกัลยาณมิตรชาวมอญผู้มีดวงปัญญาจึงพากันเฝ้ารอให้ถึงวันอาทิตย์เร็ว ๆ เพื่อที่จะได้สวมใส่ชุดอุบาสก-อุบาสิกาไปวัดอย่างภาคภูมิใจเสมือนเป็นชุดประจำชาติเลยทีเดียว

 

กิจกรรม เติมบุญให้เต็มใจ

     สำหรับกิจกรรมของคณะกัลยาณมิตรชาวมอญที่วัดพระธรรมกายนั้น เริ่มด้วยการนั่งสมาธิในช่วงเช้า หลังเที่ยงไปกราบรูปหล่อทองคำพระเดชพระคุณหลวงปู่และนั่งสมาธิในมหาวิหารพระมงคลเทพมุนี จากนั้นไปบูชามหาธรรมกายเจดีย์ด้วยดอกบัว เสร็จแล้วฟังธรรมจากพระอาจารย์เกี่ยวกับเรื่องงานบุญที่ประเทศเมียนมาร์ แต่ถ้าอาทิตย์ไหนมีสาธุชนใหม่ที่เพิ่งเข้าวัดครั้งแรกหลายคน พระอาจารย์
จะพาชมวัด และเล่าประวัติความเป็นมาของวัด รวมทั้งวัตถุประสงค์ในการสร้างวัดให้ทุกคนทราบว่า วัดสร้างทุกสิ่งขึ้นมาเพื่อให้เกิดความสัปปายะรองรับการปฏิบัติธรรมและปัจจัยทุกบาททุกสตางค์ที่ได้รับบริจาคมาล้วนนำมาใช้ในการสร้างวัดให้เป็นวัด สร้างพระให้เป็นพระแท้ และสร้างคนให้เป็นคนดี

    หลังจากฟังธรรมหรือชมวัดเสร็จแล้ว ก็ถึงเวลาที่พวกเขาทุกคนรอคอย คือ เวลาที่จะได้รับบุญทำความสะอาดวัดอันเป็นที่รักยิ่งของพวกเขา ปิดท้ายด้วยพระอาจารย์นำอธิษฐานจิตก่อนเดินทางกลับบ้านโดยสวัสดิภาพ

 

วัฒนธรรมชาวพุทธนำพาอารยธรรมและความเจริญรุ่งเรืองสู่พุทธศาสนิกชน
        นับตั้งแต่ได้ไปสร้างบุญสร้างบารมีที่วัดพระธรรมกาย กัลยาณมิตรชาวมอญเหล่านี้ก็มีความรู้สึกว่า วัดพระธรรมกายเป็นเสมือนครอบครัวและสถานที่ที่นำความเจริญมาสู่ชีวิตวัดสอนให้พวกเขาเรียนรู้ธรรมะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพื่อนำไปปฏิบัติในชีวิตจริงจนกระทั่งเข้าถึงความสุขภายใน ทำให้เกิดดวงปัญญาเห็นความสำคัญของการสั่งสมบุญสร้างบารมีเพื่อนำพาไปสู่ความสุขความสำเร็จในชีวิต ทำให้พวกเขาห่างไกลจากความทุกข์พวกเขาจึงเกิดจิตศรัทธาอยากทำนุบำรุงวัดอย่างเต็มที่เต็มกำลัง ทั้งในแง่กำลังทรัพย์และกำลังกาย

      ในแง่กำลังทรัพย์ แม้พวกเขาไม่ได้ร่ำรวยทรัพย์สินเงินทอง แต่กัลยาณมิตรชาวมอญมองว่า การทำบุญเป็นเรื่องสำคัญในชีวิตที่จะขาดเสียมิได้ พวกเขาจึงยอมตัดใจสละทรัพย์ที่หามาด้วยความยากลำบากไปทำบุญอยู่เสมอ ๆ และรู้สึกปลื้มอกปลื้มใจจนน้ำตาไหลเมื่อพระอาจารย์อธิบายให้ฟังว่าปัจจัยทุกบาททุกสตางค์ที่นำไปทำบุญกันนั้น พระเดชพระคุณหลวงพ่อจะนำไปแปรเปลี่ยนเป็นศาสนสถานสำหรับสร้างพระแท้และคนดีให้สังคม เพื่อนำไปสู่สันติภาพโลกในที่สุด

      พวกเขาปลื้มปีติมากที่มีส่วนร่วมใน ความสำเร็จของงานบุญใหญ่แต่ละโครงการ เช่น โครงการอุปสมบทหมู่ ๑๐๐,๐๐๐ รูป ทุกหมู่บ้านทั่วไทย โครงการตักบาตรพระ ๒ ล้านรูป โครงการธุดงค์ธรรมชัย โครงการเด็กดี V-Star ผู้นำฟื้นฟูศีลธรรมโลก โครงการบรรพชาสามเณรล้านรูปทั่วไทย เป็นต้น และถ้าทราบข่าวบุญพิเศษ พวกเขาจะไม่ยอมปล่อยให้โอกาสหลุดลอยไป แต่จะรีบทำทันที เช่น ในช่วงที่มีการหล่อรูปเหมือนพระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) ด้วยทองคำแท้พวกเขาอยากได้บุญใหญ่นี้มาก จึงพร้อมใจกันถอดแหวนหรือสร้อยทองที่สวมอยู่มาร่วมทำบุญ รวมน้ำหนักได้ ๑๐ บาททอง

      ในแง่ของกำลังกาย พวกเขาช่วยกันรับบุญในวัดหลายอย่าง เช่น ถูพื้นสภา บริการจัดเตรียมอาหารและน้ำดื่มสาธุชน จัดเตรียมบ้านพักอาคันตุกะที่ไปร่วมงานบุญที่วัด ช่วย
จัดเก็บอาสนะและเก้าอี้ในห้องแก้วสารพัดนึกรวมทั้งรับบุญทำความสะอาดวิมาน (ห้องน้ำ)อย่างมีความสุข เบิกบาน บุญบันเทิงกันถ้วนหน้า

 

นำความสัปปายะและสมาธิจากวัดไปสู่บ้าน

       โดยปกติแล้ว อารยธรรมทางพระพุทธศาสนาและวัฒนธรรมชาวพุทธของชาวมอญนับตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน มีความเจริญรุ่งเรือง เข้มแข็ง และงดงามอย่างยิ่ง กอปรกับชาวมอญมีใจที่ใสสะอาดเหมือนผู้คนในครั้ง
พุทธกาลเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ครั้นได้ไปเรียนรู้หลักสูตรวัฒนธรรมชาวพุทธที่หลวงพ่อทัตตชีโว เมตตาเทศน์สอน และได้ลงมือปฏิบัติทันทีในวัด พวกเขาก็รู้สึกสุขใจที่ได้ทำความสะอาดวัดที่ตนเองรักเสมือนเป็นเจ้าของ

     นอกจากนี้ พวกเขายังนำสิ่งที่ฝึกฝนอบรมจากวัดทุกอาทิตย์ไปปฏิบัติที่บ้าน เพื่อทำบ้านของตนให้สัปปายะ คือ ทำให้น่าอยู่น่าอาศัยมากขึ้น โดยใช้หลักความดีสากล ๕ ประการ (สะอาด เป็นระเบียบ สุภาพ ตรงต่อเวลา และ มีสมาธิ) ตลอดจนติดจานดาวธรรมที่บ้านเพื่อให้ใจเกาะเกี่ยวอยู่ในบุญ จะได้มีความสุขกายสบายใจทุกอนุวินาที แม้กระทั่งตอนทำงานก็ยังภาวนา “สัมมาอะระหัง” อยู่ตลอดเวลา ทำให้สภาวะใจของกัลยาณมิตรชาวมอญมีความใสสะอาดเหมือนคนในสมัยพุทธกาลดังที่กล่าวไว้ข้างต้น

 

พระสีลาจาระ (ซ้าย) พระนักเทศน์ที่มีชื่อเสียงโด่งดังที่สุดในหมู่ชาวมอญ

วัดพระธรรมกายแหล่งดึงดูดพระและอารยชนผู้เป็นสัมมาทิฐิ
       เมื่อวันเวลาผ่านไป สิ่งที่กัลยาณมิตรชาวมอญเหล่านี้นำไปประพฤติปฏิบัติส่งผลให้เกิดเรื่องราวดี ๆ เข้ามาในชีวิต ครอบครัวมีความสุขความเจริญมากขึ้นจนเพื่อนบ้านเห็นการเปลี่ยนแปลงที่ดีขึ้นเป็นลำดับ ทำให้อยากไปแสวงหาความสุขความเจริญให้ครอบครัวของตนบ้าง จึงพากันเดินทางไปปฏิบัติธรรมที่วัดพระธรรมกายมากขึ้นเรื่อย ๆ และหลายคนเกิดศรัทธาอย่างแรงกล้าจนกระทั่งตัดสินใจออกบวช เพื่อฝึกฝนตนเองเป็นพระแท้ตามแบบอย่างหลวงพ่อหลวงพี่ในวัดพระธรรมกายที่เขาเคารพรักและเลื่อมใสศรัทธา

   จากปากต่อปากที่กล่าวขานกันต่อ ๆ ไปของชาวมอญที่ได้ไปสัมผัสวัดพระธรรมกายด้วยตนเอง ทำให้กิตติศัพท์อันดีงาม และบรรยากาศสบาย ๆ ของวัดพระธรรมกายที่เกิดขึ้นตามหลักปฏิรูปเทส ๔ (อาวาสเป็นที่สบาย อาหารเป็นที่สบาย บุคคลเป็นที่สบายและธรรมะเป็นที่สบาย) โจษขานกันไปถึงประเทศเมียนมาร์ จนกระทั่งพระสีลาจาระพระนักเทศน์ที่มีชื่อเสียงโด่งดังที่สุดในหมู่ชาวมอญ สละเวลาอันมีค่าบินตรงมายังวัดพระธรรมกายเมื่อวันมาฆบูชาที่ผ่านมานี้ เพื่อลองมาสัมผัสสิ่งดี ๆ ที่วัดพระธรรมกายตามคำชมของญาติโยม พร้อมทั้งถือเป็นโอกาสดีที่จะศึกษาวิธีทำให้วัดเป็นสถานที่ที่สัปปายะเหมาะแก่การรวมคนมาปฏิบัติธรรมอีกด้วย

 

พร้อมใจขยายมวล แห่งความบริสุทธิ์สู่ใจชาวโลก
       เรื่องราวความรักความศรัทธาต่อพระพุทธศาสนาของกัลยาณมิตรชาวมอญที่กล่าวมาแล้วข้างต้น เชื่อว่าจะสะท้อนภาพของพุทธศาสนิกชนในครั้งพุทธกาลให้ผู้คนในยุคปัจจุบันเห็นได้ชัดขึ้น และจะเป็นต้นแบบให้หลาย ๆ คนนำไปปฏิบัติตาม เพราะถึงแม้ว่าในปัจจุบันมีชาวพุทธจำนวนไม่น้อยที่พยายามแสวงหาแก่นธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า มาประพฤติปฏิบัติเพื่อให้เกิดความรู้แจ้งเห็นจริงก็ตาม แต่ในทางปฏิบัติแล้ว จำนวนชาวพุทธในนามมีมากกว่าชาวพุทธที่ลงมือทำตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าอย่างจริงจังแบบกัลยาณ-มิตรชาวมอญเหล่านี้ ดังนั้นชาวพุทธที่แท้จริงจึงควรลงมือปฏิบัติสิ่งดี ๆ ให้เกิดเป็นภาพแห่งความดีที่ประจักษ์แก่สายตาชาวโลก จนกระทั่งพุทธศาสนิกชนทั่วโลกเกิดความภาคภูมิใจในความเป็น “พุทธ” และพร้อมที่จะหันกลับมาปฏิบัติตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพื่อความบริสุทธิ์กายวาจา ใจ อย่างจริงจังกันเสียที โดยมีวัดทุกวัดที่พุทธบริษัทร่วมใจกันไปทำให้สัปปายะเป็นสถานที่ผลิตกระแสแห่งความบริสุทธิ์ เพื่อย้อนใจชาวพุทธให้กลับไปใสสะอาดและเปี่ยมสุขดุจสมัยพุทธกาล

 

ความในใจใส ๆ ของชาวมอญ

ซัน อู (ผู้ช่วยผู้นำรถ)

     ดิฉันรู้สึกว่าตัวเองมีส่วนในการเป็นเจ้าของวัดพระธรรมกายจึงรักและเคารพบูชาวัดมาก อยากเห็นวัดมีความเจริญรุ่งเรืองยิ่ง ๆขึ้นไป เพราะวัดนี้นำความเจริญรุ่งเรืองมาสู่ชีวิตและครอบครัวของดิฉัน พวกเราชาวมอญทุกคนได้ไปสัมผัสความสุขที่แท้จริง และได้รับสิ่งที่ดี ๆ จากวัดแห่งนี้ ด้วยการนำหลักความดีสากลมาใช้ในชีวิตประจำวันจนเห็นผล โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลักการทำสมาธิด้วยการภาวนา “สัมมาอะระหัง” ของหลวงปู่สด จนฺทสโร ที่นำมาใช้ระหว่างการทำงาน จนทำให้มีผลงานออกมาดีเป็นที่ยอมรับของบริษัท และมีรายได้เพิ่ม สามารถส่งเงินทองไปเลี้ยงพ่อแม่ที่อยู่ฝั่งมอญ และยังทำบุญได้ด้วย ทำให้ผู้คนรอบข้างอยากจะทำตามอย่างบ้างนี้เป็นเหตุที่ทำให้ดิฉันสามารถชักชวนคนไปวัดได้มากมายและง่ายดาย ชีวิตนี้จึงไม่จำเป็นต้องไปแสวงหาความสุขจากที่อื่นอีกแล้วค่ะ

      อยากจะเชิญชวนเพื่อนกัลยาณมิตรทุกท่านให้ไปค้นหาความสุขที่แท้จริงที่วัดพระธรรมกายด้วยตัวเองค่ะ

 

จอว์ มอน (ผู้ช่วยผู้นำรถ)

      ผมเป็นหนึ่งในชาวมอญที่ไปวัดพระธรรมกายกับครอบครัวทุกอาทิตย์ แม้มีงานบุญใหญ่ที่ตรงกับวันทำงาน ผมก็ต้องลางานเพื่อไปเอาบุญใหญ่ เพราะเห็นและสัมผัสได้ว่าเป็นบุญใหญ่จริง ๆ ด้วยเหตุนี้ผมจึงจำเป็นต้องพาภรรยาและลูกไปวัดตั้งแต่อยู่ในท้องเพราะรักและห่วงใยพวกเขามาก อยากให้ได้บุญและได้ความสุขจากการไปวัดกันทั้งครอบครัวครับ

     ผมรักวัดพระธรรมกาย เพราะวัดพระธรรมกายรักผมและครอบครัว รวมถึงสาธุชนชาวมอญทุกคน ทางวัดให้พวกเราไปปฏิบัติธรรมได้อย่างสะดวกสบายไร้กังวล จัดเตรียมสถานที่ อาหาร
และน้ำ ดื่ม แม้กระทั่งรถโดยสารรับส่ง ผมลืมความทุกข์ไปเลยตั้งแต่ก้าวแรกที่ขึ้นรถ เพราะรู้ว่าเราจะได้พบกับความสุขที่แท้จริงที่วัด

       นอกจากนี้ ผมยังนำวัฒนธรรมชาวพุทธและหลักความดีสากลที่หลวงพ่อทัตตชีโวเทศน์สอนมาปฏิบัติทั้งที่บ้านและที่ทำงานด้วยครับ ผมสอนเพื่อนร่วมงานและแม่บ้านให้ทำความสะอาดทุกสถานที่ในโรงงาน และสอนให้รู้จักประหยัดการใช้กระดาษชำระเหมือนที่วัดพระธรรมกายสอนมาด้วยครับ ทำให้ผลงานของผมออกมาดี มีรายได้เพิ่มขึ้นจนมีชีวิตครอบครัวที่สุขสบายและสามารถทำบุญได้มากขึ้นด้วย ผมมั่นใจในเรื่องอานุภาพของบุญมาก ๆ ครับ ตามที่หลวงพ่อเคยสอนไว้ว่า “การสั่งสมบุญนำความสุขมาให้” และตอนนี้ผมก็สมัครบวชโครงการ AEC แล้วครับ

 

ไซ โก (ผู้สมัครบวช)

      ผมไปวัดพระธรรมกายจากการแนะนำของจอว์ มอน ผมมีปัญหาทะเลาะเบาะแว้งกับหัวหน้างาน จึงออกจากงาน จอว์ มอนที่ไปวัดพระธรรมกายทุกอาทิตย์แนะนำให้ผมลองไปปฏิบัติธรรมที่วัดพระธรรมกาย หลังจากนั้นผมก็มีจิตใจที่สงบ มีความสุขจนสามารถเลิกเหล้าได้ และรักการทำความดี ไม่ชอบการทำบาปเลยครับ ตอนนี้ชีวิตผมดีขึ้นเรื่อย ๆ ผมเชื่อว่าผมหมดกรรมเก่าจากที่ทำงานเก่า และมาได้งานใหม่ที่ดีกว่าเพราะบุญที่ไปปฏิบัติธรรมที่วัดพระธรรมกาย ผมจึงตัดสินใจสมัครบวชพระพร้อมเพื่อนชาวมอญอีก ๒ คน เพื่อบูชาธรรมตอบแทนพระคุณหลวงพ่อธัมมชโยในการเป็นต้นบุญต้นแบบพระแท้ และอบรมสั่งสอนผมให้เป็นคนดี ละเว้นการทำบาปครับ

 

บทความนี้ ถูกใจคุณหรือไม่ + -

* * อยู่ในบุญ แนะนำ/เกี่ยวข้อง * *

สิ่งดีๆมีไว้แบ่งปัน อะไรดีๆมีอีกเยอะ กด Like facebook กัลยาณมิตร

 ยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคล