นิทานอีสป เรื่อง ต้นสนกับพงหนาม
ผู้แต่ง : อีสป
 

 
    ณ ป่าแห่งหนึ่ง มีต้นสนกับพงหนามขึ้นอยู่ใกล้ ๆ กัน ต้นสนมักชอบเหน็บแนมพงหนามเป็นประจำว่า "ข้าเป็นต้นสนที่มีประโยชน์ ใช้สร้างบ้านและเครื่องเรือนสารพัด ในขณะที่เจ้ากลับไม่มีค่าอะไรเลย" พงหนามจึงตอบกลับไปว่า "ถูกแล้วที่ข้าเกิดมาต่ำต้อยไม่มีประโยชน์ แต่ถ้าเจ้าลองหันไปเห็นคนตัดไม้ที่กำลังถือขวานกับเลื่อยมาทางนี้ แล้วเจ้าจะอยากเป็นต้นสนหรือพงหนามอย่างข้าล่ะ"

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

อย่าทำตัวเด่นจะเป็นภัย

:: พุทธภาษิต ::

อตฺตทตฺถํ ปรตฺเถน พหุนาปิ น หาปเย 
อตฺตทตฺถมภิญฺญาย สทตฺถปสุโต สิยา. 

บุคคลไม่ควรพล่าประโยชน์ของตน เพราะประโยชน์ผู้อื่นแม้มาก 
รู้จักประโยชน์ของตนแล้ว พึงขวนขวายในประโยชน์ของตน

(พุทฺธ) ขุ. ธ. ๒๕/ ๓๗.